morze (język polski)
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) geogr. hydrol. duży zbiornik słonej wody mający połączenie z oceanem; zob. też morze w Wikipedii
- (1.2) przen. ogromna ilość czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morze morza dopełniacz morza mórz celownik morzu morzom biernik morze morza narzędnik morzem morzami miejscownik morzu morzach wołacz morze morza - przykłady:
- (1.1) Statki wypłynęły w morze, zmierzając ku Nowemu Światu.
- (1.1) I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują[1].
- (1.2) Powszechnie wiadomo, że studenci potrafią wypić morze piwa.
- (1.2) Przy muzyce łatwiej było wywołać w sobie to morze rzeczy, spojrzeć w słodką otchłań spraw nieznanych[2].
- składnia:
- (1.2) morze + D.
- kolokacje:
- (1.1) poziom / stan / zasolenie / temperatura / zlodzenie / zanieczyszczenie / głębokość / powierzchnia / obszar morza • pełne morze • wyjść w morze • wejść do morza • jechać za morze • panować na morzach • środ. jechać na morze • jechać nad morze • wrócić znad morza • płynąć / żeglować / serfować po morzu • pływać w morzu • wypłynąć w morze • wrócić z morza • wpłynąć na morze • wychodzić w morze • przepłynąć morze • pokonać morze • nieruchome / gładkie / zmarszczone / pofalowane / spienione / wzburzone / rozszalałe morze • słone / słonawe / żyzne / przeżyźnione / martwe / tropikalne morze • utonąć / utopić / zatopić w morzu • pochować na morzu • obserwować morze • spędzać czas (urlop, wakacje, weekend) nad morzem • wypoczywać nad morzem • kąpać się w morzu • przepłynąć morze • uratować rozbitka z morza • odholować na pełne morze • brzeg / linia brzegowa / toń / zlewisko / dno / basen morza • władca / władczyni / bóg / bogini / król / królowa / pan / pani morza (mórz) • morze śródziemne / przybrzeżne / szelfowe / epikontyntentalne / wewnętrzne / płytkowodne • badacz mórz • ludzie morza • oddać morzu (na morzu) życie • żyć z morza • żyć na morzu • legenda / bohater / gwiazda mórz • wpływać / wpadać / uchodzić do morza • ekosystem / biologia / cyrkulacja / hydrografia morza • ofiara morza • pokój z widokiem na morze • wiatr od morza • bezmiar / bezkres morza • pochłonięty przez morze • wyprowadzić statek (jacht, okręt, żaglowiec, flotę, armadę, konwój) na morze • morze szumi / huczy / ryczy • morze bije (falami) o brzeg / o burtę • morze podchodzi / cofa się / ustępuje / podnosi się / opada • toń / głębia / głębina / płycizna morza • morze białe / szare / sine / błękitne / lazurowe / zielone / szafirowe / malachitowe / granatowe / czarne • rzucić / wrzucić / strącić do morza • morza dalekie / bliskie • eustatyczne / pływowe / falowe ruchy morza • fluorescencja morza • dostęp do morza • służyć / pracować na morzu • wejść do służby na morzu • Dni Morza
- synonimy:
- (1.1) środ. żegl. wacha
- (1.2) bezmiar, mnóstwo, ogrom, masa, bezlik, jezioro
- antonimy:
- (1.1) ląd
- hiperonimy:
- (1.1) akwen
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) ocean
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pomorski mrz, przedmorze mrz, morszczyn m, Pomorze n, pomorze n, przymorze n, Pomorzanin m, Pomorzanka ż, namorzyn m, morzysko n, morzyszcze n, morszczysko n, morszczak m, morszczuk mzw
- przym. przymorski, morski, nadmorski, podmorski, zamorski, pomorski, namorzynowy, morzyskowy, morszczynowy, morszczynowaty; przest. morzski, morzowy
- związki frazeologiczne:
- chłopcy z obcych mórz • kropla w morzu potrzeb • lać oliwę na wzburzone morze • morze goryczy • morze księżycowe • morze otwarte • morze terytorialne • morze uniesień • morze wyrzuciło na brzeg • morze zabrało • morzu wody przylewać • owoce morza • pirat siedmiu mórz • panować od morza do morza • płyń po morzach i oceanach • przejść przez Morze Czerwone • przelać morze łez • rzucić morzu wyzwanie • szukać rozumu za morzem • utonąć w morzu rozpaczy • utopić w morzu krwi • wolność mórz • wybierać się jak sójka za morze • wypić morze • za morzami, za lasami • za siedmioma górami, za siedmioma morzami • zaślubiny z morzem • zew morza
- przysłowia: Bóg stworzył morze, ale Holender wybrzeża • na Grzegorza zima idzie do morza • morze żywi i bogaci • morze przepłynął, na brzegu utonął • wszystkie rzeki idą do morza • zostać na morzu • za morzem • morze sprzyja odważnym • więcej ludzi utonęło w kieliszku niż w morzu • rozigrało się morze, ustatkować się nie może
- etymologia:
- (1.1) prasł. *morje < praindoeur. *móri
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mórz pisze się wielką literą, np. „Morze Bałtyckie”, „Morze Czarne”, ale „morze Bałtyk”.
- (1.1) por. ocean
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) амшын, амшы'н
- albański: (1.1) det; (1.2) lumë
- angielski: (1.1) sea
- arabski: (1.1) بحر m (baḥr)
- baskijski: (1.1) itsaso
- białoruski: (1.1) мора n
- bośniacki: (1.1) more n
- bretoński: (1.1) mor m
- bułgarski: (1.1) море (móre) n
- chiński standardowy: (1.1) 海 (hǎi); (1.2) 海 (hǎi)
- chorwacki: (1.1) more n
- czeski: (1.1) moře n
- dolnołużycki: (1.1) mórjo n
- duński: (1.1) hav n
- esperanto: (1.1) maro; (1.2) maro
- estoński: (1.1) meri
- fiński: (1.1) meri
- francuski: (1.1) mer ż
- fryzyjski: (1.1) see ż
- górnołużycki: (1.1) morjo n
- grenlandzki: (1.1) imaq
- gudźarati: (1.1) સમુદ્ર m (samudra)
- hausa: (1.1) bahar
- hawajski: (1.1) kai
- hebrajski: (1.1) ים m (jam)
- hindi: (1.1) सागर
- hiszpański: (1.1) mar m/ż
- ido: (1.1) maro
- indonezyjski: (1.1) laut
- interlingua: (1.1) mar
- irlandzki: (1.1) muir ż, farraige ż
- islandzki: (1.1) haf, sjór, ægir, úthaf
- itelmeński: (1.1) ӄыӽ
- japoński: (1.1) 海 (うみ, úmi)
- jidysz: (1.1) ים m (jam)
- kabowerdeński: (1.1) már
- karaimski: (1.1) тэнгиз
- karelski: (1.1) meri
- kaszubski: (1.1) mòrzé
- kataloński: (1.1) mar m/ż
- kazachski: (1.1) теңіз
- koreański: (1.1) 바다 (pada), 해양 (haeyang)
- litewski: (1.1) jūra ż, marios ż
- łaciński: (1.1) mare n, pelagus n, pontus m, fretum n, fretus m, salum n, altum n
- maltański: (1.1) baħar
- niderlandzki: (1.1) zee ż
- niemiecki: (1.1) Meer n, See ż; (1.2) Meer n
- norweski (bokmål): (1.1) hav n
- nowogrecki: (1.1) θάλασσα (thálassa) ż, πέλαγος (pélaɣos) n, πόντος (pó[n]dos) m, πέλαγο (pélaɣo) n, πέλαο (pélao) n
- ormiański: (1.1) ծով
- osmański: (1.1) دڭز / دڭیز (deniz), آب (âb)
- pendżabski: (1.1) ਸਮੁੰਦਰ m (samuṃdara)
- perski: (1.1) دریا
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) ,
- portugalski: (1.1) mar m
- rosyjski: (1.1) море (móre) n
- rumuński: (1.1) mare ż
- sanskryt: (1.1) समुद्र
- serbski: (1.1) море n
- słowacki: (1.1) more n
- słoweński: (1.1) morje n
- staroangielski: (1.1) holm
- suahili: (1.1) bahari
- szkocki gaelicki: (1.1) muir ż, fairge ż
- szwedzki: (1.1) sjö w, hav n; (1.2) hav n
- tajski: (1.1) ทะเล (tháleh)
- telugu: (1.1) సముద్రం (samudraṁ)
- tetum: (1.1) tasi
- turecki: (1.1) deniz
- tuvalu: (1.1) tai
- ukraiński: (1.1) море n
- walijski: (1.1) gweilgi, mor
- węgierski: (1.1) tenger
- wietnamski: (1.1) hải, biển
- wilamowski: (1.1) mjēr n, mier n, mjer n; (1.2) mjēr n, mier n, mjer n
- włoski: (1.1) mare m
- wolof: (1.1) géej
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.