krąg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [krɔ̃ŋk], AS: [krõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) okrąg
- (1.2) grupa ludzi, których coś łączy
- (1.3) grupa ludzi, która siedzi wokół czegoś
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krąg kręgi dopełniacz kręgu kręgów celownik kręgowi kręgom biernik krąg kręgi narzędnik kręgiem kręgami miejscownik kręgu kręgach wołacz kręgu kręgi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krągłość ż, krążek mrz
- przym. okrągły, okręgowy
- związki frazeologiczne:
- wewnętrzny krąg • zamknięty krąg
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: kręg
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) circle, ring
- arabski: (1.1) حلقة ż
- białoruski: (1.1) круг m
- esperanto: (1.1) rondo; (1.2) rondo; (1.3) rondo
- hebrajski: (1.1) מעגל (maagál) m; (1.3) מעגל (maagál) m
- hiszpański: (1.1) círculo m; (1.2) círculo m; (1.3) círculo m, corro m
- nowogrecki: (1.1) κύκλος m; (1.2) κύκλος m
- rosyjski: (1.1) круг m; (1.3) круг m
- suahili: (1.1) pete
- szwedzki: (1.1) rund w, krets w; (1.2) krets w
- ukraiński: (1.1) коло n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.