okrąg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔkrɔ̃ŋk], AS: [okrõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geom. krzywa na płaszczyźnie wyznaczona przez wszystkie punkty leżące w jednakowej odległości od danego punktu (środka okręgu); zob. też okrąg w Wikipedii
- (1.2) kształt utworzony na podobieństwo okręgu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okrąg okręgi dopełniacz okręgu okręgów celownik okręgowi okręgom biernik okrąg okręgi narzędnik okręgiem okręgami miejscownik okręgu okręgach wołacz okręgu okręgi - przykłady:
- (1.1) Stosunek długości okręgu do jego średnicy określa liczba π.
- (1.2) Archeolog stał w środku okręgu kamieni, postawionych przez pradawną cywilizację.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obwód / środek / promień / średnica okręgu
- (1.2) okrąg kamieni / drzew / ludzi / … • ustawić coś w okrąg
- synonimy:
- (1.2) koło
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) elipsa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) punkt
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okrąglak m, okrążenie n, okrążanie n, okręgówka ż, Okrąglak mrz
- czas. zaokrąglać, okrążać ndk., okrążyć dk.
- przym. okrągły, okrężny, okrąglusieńki, okrągluteńki, okrąglutki, okrągluśki, okręgowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) pol. okrążać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) circle
- arabski: (1.1) دائرة
- białoruski: (1.1) акружнасць ż
- czeski: (1.1) kruh m
- duński: (1.1) cirkel w
- esperanto: (1.1) cirklo; (1.2) rondo
- francuski: (1.1) cercle m
- niemiecki: (1.1) Kreis m
- nowogrecki: (1.1) περιφέρεια ż; (1.2) περιφέρεια ż
- portugalski: (1.1) círculo m; (1.2) círculo m
- rosyjski: (1.1) окружность ż; (1.2) круг m
- sanskryt: (1.1) मण्डलक
- szwedzki: (1.1) cirkel w
- ukraiński: (1.1) ко́ло n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.