okrąg (język polski)

okrąg (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈɔkrɔ̃ŋk], AS: [okrõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. krzywa na płaszczyźnie wyznaczona przez wszystkie punkty leżące w jednakowej odległości od danego punktu (środka okręgu); zob. też okrąg w Wikipedii
(1.2) kształt utworzony na podobieństwo okręgu (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Stosunek długości okręgu do jego średnicy określa liczba π.
(1.2) Archeolog stał w środku okręgu kamieni, postawionych przez pradawną cywilizację.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obwód / środek / promień / średnica okręgu
(1.2) okrąg kamieni / drzew / ludzi / … • ustawić coś w okrąg
synonimy:
(1.2) koło
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) elipsa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) punkt
wyrazy pokrewne:
rzecz. okrąglak m, okrążenie n, okrążanie n, okręgówka ż, Okrąglak mrz
czas. zaokrąglać, okrążać ndk., okrążyć dk.
przym. okrągły, okrężny, okrąglusieńki, okrągluteńki, okrąglutki, okrągluśki, okręgowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. okrążać
uwagi:
  • nie mylić z: okręg
  • koło to okrąg z wypełnionym wnętrzem
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.