kształt (język polski)

różne kształty (1.1)
wymowa:
, IPA: [kʃtawt], AS: [kštau̯t]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zarys przedmiotu, inny przedmiot, figura lub bryła, które ten przedmiot przypomina
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pokój ma kształt pięciokąta.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć kształt / być kształtu czegoś: koła / koniczynki / Afryki / słonia / … • mieć jakiś kształt: kulisty / kwadratowy / … kształt • być jakiegoś kształtu: kulistego / kwadratowego / … kształtu
synonimy:
(1.1) zarys, kontury, sylwetka, forma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kształcik mrz, kształtka ż, ukształtowywanie n, wykształcenie n, wykształcanie n, kształtowanie n, kształcenie n, kształty lm, kształtność ż
czas. ukształtować, przekształcać, kształtować, kształcić ndk., wykształcić dk.
przym. kształtny, kształtowy
przysł. kształtnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Gestalt
uwagi:
należy do wyjątków od zasady, że po spółgłoskach piszemy „rz[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Zasady pisowni i interpunkcji” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.