zarys (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzarɨs], AS: [zarys]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ogólny kształt jakiegoś obiektu

(1.2) podstawy jakiegoś pomysłu lub zagadnienia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zarys	zarysy
dopełniacz	zarysu	zarysów
celownik	zarysowi	zarysom
biernik	zarys	zarysy
narzędnik	zarysem	zarysami
miejscownik	zarysie	zarysach
wołacz	zarysie	zarysy

przykłady:

(1.1) Cmentarz jakby się napełniał cieniami… tłumem widm… gąszczem mrocznych zarysów… gędźbą rozjęczonych a cichych głosów… […] ^[1]

(1.2) Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sylwetka, kontur

(1.2) szkic, rysunek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zarysowanie n, zarysik mrz, rys mrz

czas. zarysować, narysować, przerysować, rysować

przym. zarysowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) outline, contour; (1.2) outline, draft, sketch
• kataloński: (1.1) circuit m
• niemiecki: (1.1) Abriss m, Umriss m; (1.2) Abriss m, Umriss m
• rosyjski: (1.1) очерта́ние n, силуэт m; (1.2) зарисо́вка ż, набро́сок m, эски́з m
• szwedzki: (1.1) stomme w; (1.2) stomme w
• włoski: (1.1) contorno m

źródła: