tysiącletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɨɕɔ̃nʦ̑ˈlɛtʲɲi], AS: [tyśõncletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający tysiąc lat

(1.2) trwający tysiąc lat

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tysiącletni		tysiącletnia	tysiącletnie	tysiącletni	tysiącletnie
dopełniacz	tysiącletniego		tysiącletniej	tysiącletniego	tysiącletnich
celownik	tysiącletniemu		tysiącletniej	tysiącletniemu	tysiącletnim
biernik	tysiącletniego	tysiącletni	tysiącletnią	tysiącletnie	tysiącletnich	tysiącletnie
narzędnik	tysiącletnim		tysiącletnią	tysiącletnim	tysiącletnimi
miejscownik	tysiącletnim		tysiącletniej	tysiącletnim	tysiącletnich
wołacz	tysiącletni		tysiącletnia	tysiącletnie	tysiącletni	tysiącletnie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tysiąclatka ż, tysiąclecie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thousand-year-old; (1.2) millenarian
• białoruski: (1.1) тысячагадовы; (1.2) тысячагадовы
• czeski: (1.1) tisíciletý; (1.2) tisíciletý
• duński: (1.1) tusindårig; (1.2) tusindårig
• esperanto: (1.1) miljara; (1.2) miljara
• francuski: (1.1) millénaire; (1.2) millénaire
• hiszpański: (1.1) milenario; (1.2) milenario
• kaszubski: (1.1) tësąclatni; (1.2) tësąclatni
• litewski: (1.1) tūkstantmetis; (1.2) tūkstantmetis
• niemiecki: (1.1) tausendjährig; (1.2) tausendjährig
• rosyjski: (1.1) тысячелетний; (1.2) тысячелетний
• słowacki: (1.1) tisícročný; (1.2) tisícročný
• szwedzki: (1.1) tusenårig; (1.2) tusenårig
• ukraiński: (1.1) тисячорічний; (1.2) тисячорічний
• włoski: (1.1) millenario; (1.2) millenario

źródła: