liczba mnoga (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈlʲiʤ̑ba ˈmnɔɡa], AS: [lʹiǯba mnoga], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) gram. w deklinacji: cecha wyrazu opisującego więcej niż jeden element
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza mianownik liczba mnoga dopełniacz liczby mnogiej celownik liczbie mnogiej biernik liczbę mnogą narzędnik liczbą mnogą miejscownik liczbie mnogiej wołacz liczbo mnoga - przykłady:
- (1.1) Niektóre rzeczowniki w języku polskim nie mają (formy) liczby mnogiej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) liczba pojedyncza
- hiperonimy:
- (1.1) liczba
- hiponimy:
- (1.1) plurale tantum
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. liczba mnoga • liczba podwójna • liczba pojedyncza
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) plural
- arabski: (1.1) صيغة الجمع, جمع
- białoruski: (1.1) множны лік m
- bułgarski: (1.1) множествено число n
- chorwacki: (1.1) množina ż
- duński: (1.1) flertal n
- esperanto: (1.1) multenombro, plurnombro, pluralo
- farerski: (1.1) fleirtal n
- fiński: (1.1) monikko
- francuski: (1.1) pluriel m
- fryzyjski: (1.1) meartal n
- hiszpański: (1.1) plural m
- islandzki: (1.1) fleirtala ż
- japoński: (1.1) 複数, 複数形 (ふくすうけい, fukusū-kei)
- jidysz: (1.1) מערצאָל ż (mercol)
- kaszubski: (1.1) wielnô lëczba ż
- kataloński: (1.1) plural m
- łaciński: (1.1) plūrālis m
- niderlandzki: (1.1) meervoud n
- niemiecki: (1.1) Plural m, Mehrzahl ż
- norweski (bokmål): (1.1) flertall n
- norweski (nynorsk): (1.1) fleirtal n
- nowogrecki: (1.1) πληθυντικός m
- rosyjski: (1.1) множественное число n
- słowacki: (1.1) množné číslo n, plurál m
- szwedzki: (1.1) plural w
- ukraiński: (1.1) множина (množyna) ż
- wietnamski: (1.1) số nhiều
- włoski: (1.1) numero plurale m, plurale m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.