polski (język polski)
polska (1.1) flaga
Język polski należy do grupy języków zachodniosłowiańskich, stanowiących część rodziny języków indoeuropejskich. Ocenia się, że jest on językiem ojczystym około 44 milionów ludzi na świecie – mieszkańców Polski oraz Polaków zamieszkałych za granicą.
polski (2.1)
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Polski lub Polaków
- (1.2) odnoszący się do polszczyzny
- (1.3) st.pol. polny[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. zachodniosłowiański język używany przez Polaków; zob. też język polski w Wikipedii
- (2.2) pot. eduk. przedmiot szkolny język polski; zob. język polski
- (2.3) pot. eduk. godzina lekcyjna zajęć z języka polskiego; zob. język polski
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik polski polska polskie polscy polskie dopełniacz polskiego polskiej polskiego polskich celownik polskiemu polskiej polskiemu polskim biernik polskiego polski polską polskie polskich polskie narzędnik polskim polską polskim polskimi miejscownik polskim polskiej polskim polskich wołacz polski polska polskie polscy polskie nie stopniuje się - (2.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik polski dopełniacz polskiego celownik polskiemu[uwaga 1] biernik polski narzędnik polskim miejscownik polskim wołacz polski - (2.3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polski polskie dopełniacz polskiego polskich celownik polskiemu polskim biernik polski polskie narzędnik polskim polskimi miejscownik polskim polskich wołacz polski polskie - przykłady:
- (1.1) Uroki polskiego krajobrazu: wysokie góry o nagich szczytach i łagodne wzgórza porośnięte lasami, malownicze wyżyny, rozległe równiny i szerokie doliny, duże i małe jeziora, nadmorskie plaże zasypane złocistym piaskiem (…)[2]
- (1.1) Polscy piłkarze po raz kolejny wygrali z Anglią.
- (1.2) Polski tekst jest zwykle nieco dłuższy niż jego angielski odpowiednik.
- (1.2) W Polsce zwykle mówi się po polsku.
- (2.3) Dziś miałam dwa polskie, jedną matmę i angielski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) narodowość polska • obywatelstwo polskie • wpływy polskie • murzyn polski
- (1.2) mówić / mawiać / rozmawiać / gadać / dogadywać / dukać / pisać / pisywać / czytać po polsku
- (1.3) czarnopolski • krasnopolski
- synonimy:
- (1.1) st.pol. lacki, żart. poet. sarmacki
- (2.1) język polski, polszczyzna
- (2.2) język polski, pot. polak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.1) zachodniosłowiański
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. antypolskość ż, odpolszczenie n, Polak mos, polak mrz/mzw, Polaczek mos, polaczek mos, Polka ż, Polanin m, Polska ż, polskość ż, polszczenie n, polszczyzna ż, spolszczanie n, spolszczenie n, wypolszczanie n
- czas. odpolszczyć dk., polszczyć ndk., spolszczać ndk., spolszczyć dk., wypolszczać ndk.
- przym. antypolski, spolszczony, polskawy
- przysł. polsko
- skr. pol.
- związki frazeologiczne:
- słoń a sprawa polska • tłumaczyć z polskiego na nasze • przysłowie: polski most, niemiecki post, włoskie nabożeństwo, to wszystko błazeństwo
- etymologia:
- pol. pole + -ski
- uwagi:
- ↑ forma celownika: „polskiemu” z wyjątkiem związku „po polsku” (chyba że w znaczeniu ironicznym – por. po polsku • po polskiemu)
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) polak, polonez; (2.1) polonisht
- angielski: (1.1) Polish; (1.2) Polish; (2.1) Polish
- arabski: (1.1) بولندي
- banjumasański: (1.1) Polandia
- baskijski: (1.1) poloniar, Poloniako; (2.1) poloniera
- białoruski: (1.1) польскі; (2.1) польская мова ż
- bułgarski: (1.1) полски (polski); (2.1) полски m (polski)
- chiński standardowy: (2.1) 波兰语 (Bōlán yǔ)
- chorwacki: (1.1) poljski; (2.1) poljski m
- czeski: (1.1) polský; (1.3) polský; (2.1) polština ż
- dolnołużycki: (2.1) pólski m
- dolnoniemiecki: (1.1) poolsch; (2.1) Poolsch
- dolnośląski: (1.1) pulsch; (2.1) Pulsch
- duński: (1.1) polsk; (2.1) polsk n
- esperanto: (1.1) pola; (2.1) pola lingvo, pot. la pola
- estoński: (1.1) poola; (2.1) poola keel, poola
- farerski: (1.1) pólskur; (2.1) pólskt
- fiński: (1.1) puolalainen; (2.1) puola
- francuski: (1.1) polonais; (2.1) polonais m
- górnołużycki: (1.1) pólski; (2.1) pólšćina
- gudźarati: (1.1) પોલિશ, પોલિશ; (2.1) પોલિશ, પોલિશ
- hawajski: (1.1) Pōlani
- hebrajski: (1.1) פולני (polaní); (2.1) פולנית ż (polanít)
- hindi: (1.1) पोलिश, पोलिश; (2.1) पोलिश, पोलिश
- hiszpański: (1.1) polaco; (2.1) polaco m
- interlingua: (1.1) polac, polonese
- islandzki: (1.1) pólskur; (2.1) pólska ż
- japoński: (1.1) ポーランドの; (2.1) ポーランド語(ご)
- jidysz: (1.1) פּויליש (pojlisz); (2.1) פּויליש (pojlisz)
- kaszubski: (1.1) pòlsczi; (2.1) pòlszczëzna ż
- kataloński: (1.1) polonès
- kazachski: (2.1) поляк тілі (polyak tili)
- koreański: (1.1) 폴란드사람 (polland salam), 폴란드인 (polland`in); (2.1) 폴란드말 (polland mal), 폴란드어 (pollandr)
- litewski: (1.1) lenkiškas, lenkų; (2.1) lenkų kalba ż
- łaciński: (1.1) polonicus; (2.1) polonice
- łotewski: (1.1) poļu, polisks; (2.1) poļu valoda ż
- macedoński: (1.1) полски (polski)
- niderlandzki: (1.1) Pools; (2.1) Pools
- niemiecki: (1.1) polnisch; (1.2) polnisch; (2.1) Polnisch n
- norweski (bokmål): (1.1) polsk; (2.1) polsk m/n
- norweski (nynorsk): (1.1) polsk; (2.1) polsk m/n
- norweski (riksmål): (1.1) polsk; (2.1) polsk
- nowogrecki: (1.1) πολωνικός (polonikós); (2.1) πολωνικά lm n (poloniká), πολωνική γλώσσα ż
- ormiański: (1.1) լեհուհի, լեհաստանցի, լեհական; (2.1) լեհերեն
- perski: (1.1) لهستانی (lahastâni)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) braz. port. polonês m, port. polaco; (2.1) braz. port. polonês m, port. polaco m
- rosyjski: (1.1) польский; (2.1) польский m
- rumuński: (1.1) polonez; (2.1) poloneză ż
- slovio: (1.1) Polakju (Полакйу); (2.1) Polakio (Полакио)
- słowacki: (1.1) poľský; (2.1) poľský, poľština ż
- słoweński: (1.1) poljski; (2.1) poljščina ż
- szwedzki: (1.1) polsk; (2.1) polska
- turecki: (1.1) Polonya; (2.1) Lehçe, Polonya dili
- ukraiński: (1.1) польський; (2.1) польська ż (pol’s’ka)
- węgierski: (1.1) lengyel; (2.1) lengyel
- wietnamski: (2.1) tiếng Ba Lan
- wilamowski: (1.1) pöniś, pȫniś, pönyś; (2.1) pöniś, pȫniś, pönyś
- włoski: (1.1) polacco; (2.1) polacco m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.