Polanin (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. członek plemienia słowiańskiego zamieszkującego w średniowieczu Pojezierze Wielkopolskie; zob. też Polanie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Polanin Polanie dopełniacz Polanina Polan celownik Polaninowi Polanom biernik Polanina Polan narzędnik Polaninem Polanami miejscownik Polaninie Polanach wołacz Polaninie Polanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Polaczek mos, Polak mos, Polska ż, polski mrz
- przym. polski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) prawdop. prasł. *Poljaninъ, lm *Poljanĕ → mieszkańcy pól[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) polano
- źródła:
- ↑ Michał Łuczyński, Jeszcze o prapolskim etnonimie Polanie, „Slavia Occidentalis” 73/1, 2016, s. 105.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.