element (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ɛˈlɛ̃mɛ̃nt], AS: [elẽmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) część składowa

(1.2) pejor. obraź. niepochlebne określenie grupy społecznej lub jej przedstawiciela

(1.3) filoz. w filozofii starożytnej synonim słowa pierwiastek: (ziemia, woda, ogień lub powietrze)

(1.4) mat. obiekt należący do rozważanego zbioru lub klasy

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	element	elementy
dopełniacz	elementu	elementów
celownik	elementowi	elementom
biernik	element	elementy
narzędnik	elementem	elementami
miejscownik	elemencie	elementach
wołacz	elemencie	elementy

przykłady:

(1.1) Dysk twardy jest elementem zestawu komputerowego.

(1.2) Tutaj mieszka sam element.

(1.3) Woda i ogień to wrogie elementy.

(1.4) Elementami zbioru potęgowego są podzbiory wyjściowego zbioru.

składnia:

kolokacje:

(1.4) element neutralny / element przeciwny / element pierwszy / element algebraiczny / element przestępny

synonimy:

(1.1) część, fragment, składnik

antonimy:

(1.1) całość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. elementarz mrz, praelement mrz

zdrobn. elemencik mrz

przym. elementarny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. elementum → pierwiastek, żywioł

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) element, part; (1.4) element
• arabski: (1.1) عنصر, مكون
• baskijski: (1.1) osagai; (1.2) ale, elementu; (1.3) elementu; (1.4) elementu
• bułgarski: (1.1) елемент m
• cerkiewnosłowiański: (1.1) стїхіа ż; (1.3) стїхіа ż; (1.4) стїхіа ż
• chiński standardowy: (1.1) 件 (jiàn)
• duński: (1.1) element
• esperanto: (1.1) elemento; (1.3) elemento; (1.4) elemento
• francuski: (1.1) élément m; (1.2) élément m; (1.3) élément m
• hiszpański: (1.1) elemento m; (1.2) elemento m; (1.3) elemento m
• jidysz: (1.3) שטאָף m (sztof)
• łaciński: (1.1) elementum n; (1.3) elementum n
• niderlandzki: (1.1) element n; (1.4) element n
• niemiecki: (1.1) Element n
• nowogrecki: (1.1) στοιχείο n; (1.2) στοιχείο n; (1.3) στοιχείο n; (1.4) στοιχείο n
• portugalski: (1.1) elemento m; (1.2) elemento m; (1.3) elemento m
• rosyjski: (1.1) деталь ż, элемент m; (1.2) элемент m; (1.3) элемент m
• szwedzki: (1.1) element n
• ukraiński: (1.1) елеме́нт m; (1.2) елеме́нт m; (1.3) елеме́нт m
• wilamowski: (1.1) element n; (1.2) element n; (1.3) element n; (1.4) element n
• włoski: (1.1) elemento m; (1.2) elemento m; (1.3) elemento m

źródła:

element (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈel.ɪ.mənt/, SAMPA: /"El.I.m@nt/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) element, część składowa

(1.2) żywioł

(1.3) pierwiastek chemiczny

odmiana:

(1) lp element; lm elements

przykłady:

(1.2) There are 4 elements: fire, wind, water, and earth. → Są 4 żywioły: ogień, woda, wiatr i ziemia.

(1.3) Lutetium is the chemical element in the periodic table that has the symbol Lu and atomic number 71. → Lutet jest pierwiastkiem mającym symbol Lu oraz liczbę atomową 71 w układzie okresowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. elemental

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

źródła:

element (język kataloński)

wymowa:

IPA: [ələˈmen]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny^[1]

odmiana:

(1.1) lp element; lm elements

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) element químic m

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

element (język niderlandzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pierwiastek chemiczny

odmiana:

przykłady:

(1.1) Lutetium is een scheikundig element met symbool Lu en atoomnummer 71. → Lutet jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Lu i liczbie atomowej 71.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

źródła:

element (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) element

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) časť

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

element (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny

odmiana:

przykłady:

(1.1) Platina je kemijski element. → Platyna jest pierwiastkiem chemicznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

źródła:

element (język szwedzki)

wymowa:

[elem'en:t] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) element, składnik^[1]

(1.2) pierwiastek

(1.3) grzejnik, kaloryfer

(1.4) żywioł^[2]

(1.5) techn. ogniwo

odmiana:

(1) ett element, elementet, element, elementen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) värmeelement

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

element (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) element, część, część składowa

(1.2) chem. pierwiastek chemiczny

(1.3) mat. element

(1.4) filoz. żywioł, element, pierwiastek, natura

(1.5) pejor. element, banda (często lm, szczególnie w propagandzie politycznej, rasistowskiej)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: