elementarz (język polski)

elementarz (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌɛlɛ̃ˈmɛ̃ntaʃ], AS: [elẽmntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) eduk. podręcznik do początkowej nauki czytania i pisania; zob. też elementarz w Wikipedii
(1.2) przen. rzecz podstawowa; coś, co każdy powinien wiedzieć i umieć
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Moim pierwszym w życiu podręcznikiem był elementarz Mariana Falskiego.
(1.2) Blokowanie i odblokowywanie przycisków, edytorków i innych elementów interfejsu to elementarz tworzenia logiki interfejsów aplikacji.[1]
składnia:
(1.2) elementarz + D.
kolokacje:
(1.1) uczyć się z elementarza • czytać elementarz
(1.2) elementarz żeglarski / polityczny / etyczny • elementarz dobrego wychowania / zasad bezpieczeństwa
synonimy:
(1.1) daw. abecadlnik
(1.2) podstawy, abecadło, ABC
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) podręcznik
hiponimy:
holonimy:
(1.1) wyprawka
meronimy:
(1.1) abecadło, czytanka
wyrazy pokrewne:
rzecz. elementaryzm mrz, element m, elemencik m, elementarność ż
przym. elementarzowy, elementarny, elementowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. elementarius
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Stasiewicz Android. Podstawy tworzenia aplikacji, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2014, ISBN 978-83-246-7006-2, s. 165
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.