czytanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʧ̑ɨˈtãɲɛ], AS: [čytãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od czytać
- (1.2) zapoznawanie się z treścią tego, co zostało napisane
- (1.3) polit. w parlamencie: przedstawianie projektu ustawy w celu dyskusji nad nią
- (1.4) rel. odczytywanie fragmentów Pisma Świętego podczas mszy świętej i Liturgii godzin
- (1.5) fragment tekstu Pisma Świętego odczytywany podczas mszy świętej i Liturgii godzin
- odmiana:
- (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik czytanie dopełniacz czytania celownik czytaniu biernik czytanie narzędnik czytaniem miejscownik czytaniu wołacz czytanie - (1.3-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czytanie czytania dopełniacz czytania czytań celownik czytaniu czytaniom biernik czytanie czytania narzędnik czytaniem czytaniami miejscownik czytaniu czytaniach wołacz czytanie czytania - przykłady:
- (1.2) Częste czytanie przy świeczce może niszczyć wzrok.
- (1.3) Projekt ustawy przepadł w drugim czytaniu.
- (1.4) Po drugim czytaniu ministranci podchodzą do celebransa z kadzielnicą.
- (1.5) Lekcjonarz w tym dniu przewiduje dziewięć czytań biblijnych: siedem starotestamentalnych, epistołę oraz ewangelię[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) pierwsze / drugie czytanie
- (1.4) czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian / z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła
- synonimy:
- (1.2) lektura
- (1.4) lekcja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) czynność
- (1.4) czynność
- (1.5) tekst
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czytywanie n, czytelnia ż, czytelnik m, czytelniczka ż, czytelnictwo n, czytadło n, czytnik m, czytanka ż, przeczytanie n, czytelność ż, poczytność ż
- czas. czytać ndk., czytywać ndk.
- przym. czytelny, oczytany, poczytny
- przysł. czytelnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od czytać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) reading; (1.4) reading; (1.5) reading
- arabski: (1.2) قراءة ż
- białoruski: (1.2) чытанне n
- bułgarski: (1.2) четене n
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú); (1.2) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú); (1.3) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú)
- czeczeński: (1.1) ешар
- duński: (1.1) læsning w; (1.2) læsning w; (1.3) behandling w; (1.4) læsning w
- esperanto: (1.2) legado
- jidysz: (1.2) לייענען n (lejenen)
- niemiecki: (1.2) Lesen n
- nowogrecki: (1.2) ανάγνωση ż, διάβασμα n
- rosyjski: (1.2) чтение n
- sanskryt: (1.2) अनुवाक, अध्याय
- szwedzki: (1.2) läsning w
- tuvalu: (1.2) faitau
- włoski: (1.2) lettura ż; (1.4) lettura ż; (1.5) lettura ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.