poczytny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający wielu czytelników
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poczytność ż, czytanie n, czytelnictwo n, czytelnia ż, czytelnik m, czytelniczka ż, czytanka ż, czytadło n, czytelność ż, czytnik m, odczyt m, odczytanie n, odczytywanie n, rozczytanie n, wyczytanie n, wczytywanie n, zaczytanie n, zaczytywanie n, czytywanie n, przeczytanie n
czas. odczytać dk., odczytywać ndk., rozczytywać ndk., rozczytać dk., wyczytywać ndk., wyczytać dk., zaczytywać ndk., zaczytać dk.
przym. czytelny, czytelniczy, czytankowy, czytnikowy, oczytany
przysł. czytelnie, nieczytelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.