poczytność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest poczytne; cecha tych, którzy poczytni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) poczytność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niepoczytność
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czytelnik m, czytelniczka ż, czytelnia ż, czytelność ż, czytelnictwo n, czytnik m, nieczytelność ż, czytanie n, przeczytanie n, wyczytywanie n, wyczytanie n, odczytywanie n, odczytanie n
czas. czytać ndk., przeczytać dk., wyczytywać ndk., wyczytać dk., odczytywać ndk., odczytać dk.
przym. czytelny, nieczytelny, czytelniczy, poczytny, niepoczytny
przysł. czytelnie, nieczytelnie, poczytnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. poczytny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.