czytelniczka (język polski)
czytelniczka (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˌʧ̑ɨtɛlʲˈɲiʧ̑ka], AS: [čytelʹńička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta lub dziewczyna, która czyta książki, gazety, itp.
- (1.2) kobieta lub dziewczyna, która korzysta z biblioteki lub czytelni
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czytelniczka czytelniczki dopełniacz czytelniczki czytelniczek celownik czytelniczce czytelniczkom biernik czytelniczkę czytelniczki narzędnik czytelniczką czytelniczkami miejscownik czytelniczce czytelniczkach wołacz czytelniczko czytelniczki - przykłady:
- (1.1) W dziale porad na listy czytelniczek odpowiada wróżka Hortensja.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czytelnictwo n, czytelnia ż, czytanka ż, czytelność ż, czytadło n, czytnik m, czytanie n, czytywanie n, przeczytanie n
- forma męska czytelnik m
- czas. czytać ndk., przeczytać dk.
- przym. czytelniczy, czytelniany, czytelny, oczytany, poczytny
- przysł. czytelnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1-2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: czytelnik
- białoruski: (1.1) чытачка ż; (1.2) чытачка ż
- bułgarski: (1.1) читателка ż; (1.2) читателка ż
- czeski: (1.1) čtenářka ż
- duński: (1.1) læserinde w, læser w
- hiszpański: (1.1) lectora ż; (1.2) lectora ż
- kaszubski: (1.1) czëtińcka ż, czëtôrka ż; (1.2) czëtińcka ż, czëtôrka ż
- litewski: (1.1) skaitytoja ż
- nowogrecki: (1.1) αναγνώστρια ż; (1.2) αναγνώστρια ż
- rosyjski: (1.1) читательница ż; (1.2) читательница ż
- ukraiński: (1.1) чита́чка ż; (1.2) чита́чка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.