czytelnictwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) socjol. odczytywanie publikacji drukowanych (wymiar społeczny)[1][2]
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik czytelnictwo dopełniacz czytelnictwa celownik czytelnictwu biernik czytelnictwo narzędnik czytelnictwem miejscownik czytelnictwie wołacz czytelnictwo - przykłady:
- (1.1) Co zrobić, by poprawić czytelnictwo w naszej gminie?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czytelnik m, czytelniczka ż, czytanie n, czytelnia ż, czytelność ż, czytanka ż, czytnik mrz, przeczytanie n, poczytność ż
- czas. czytać ndk.
- przym. czytelniczy, czytelny, poczytny
- przysł. czytelnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. czytelnik + -two
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) readership
- źródła:
- ↑
Hasło „czytelnictwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „czytelnictwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.