książka (język polski)

książka (1.1)
książka (1.3)
wymowa:
​, IPA: [ˈcɕɔ̃w̃ʃka], AS: [ḱśõũ̯ška], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 
​ ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibliot. dokument piśmienniczy w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron, o charakterze trwałym; zob. też książka w Wikipedii
(1.2) treść książki (1.1) (np. powieść)
(1.3) oprawiony plik arkuszy papieru przeznaczony do zapisków
(1.4) karc. brydż minimalna liczba wziątek minus jedna potrzebna do pokonania przeciwnika w danej rozgrywce
odmiana:
(1.1-3)
(1.4) blm;
przykłady:
(1.1) Ewelina dostała na urodziny książkę.
(1.2) Tę książkę napisał mój przyjaciel.
składnia:
kolokacje:
(1.1) książka kucharska, książka telefoniczna • czytać / wertować książkę • drukować / wydawać książki
(1.2) pisać książkę
(1.3) książka meldunkowa / rachunkowa
(1.4) mieć książkę
synonimy:
(1.1) wolumin, pozycja, księga
(1.2) pozycja, księga
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) publikacja
hiponimy:
(1.1) słownik, encyklopedia, leksykon, atlas, podręcznik, lektura, album, almanach, tomik, tom, antologia, przewodnik, broszura
(1.2) powieść, opowiadanie, esej, reportaż
holonimy:
(1.1) księgozbiór, seria wydawnicza
meronimy:
(1.1) okładka, grzbiet, kartka, rozdział
wyrazy pokrewne:
rzecz. księga ż, książnica ż
zdrobn. książeczka ż
przym. książkowy
przysł. książkowo
związki frazeologiczne:
książka do poduszki • lepsza żadna jak zła książka • nie oceniaj książki po okładce • pochłaniać książki • połykać książki • pożerać książki
etymologia:
prasł. *kъnigy, zdrobnienie od prasł. *kъnъ – kloc drewna; por. knieja; do XVI wieku tylko w liczbie mnogiej[1]
uwagi:
zob. też książka w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.