arkusz (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈarkuʃ], AS: [arkuš] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) płaski, kwadratowy albo prostokątny fragment jakiegoś materiału, np. papieru, blachy itp.
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Poznałem od razu charakter jego pisma i nie chcąc odczytywać nudnego i głupiego wiersza odwróciłem arkusz papieru i spojrzałem na drugą jego stronę.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) arkusz papieru • arkusz kalkulacyjny • arkusz autorski • arkusz wydawniczy, arkusz drukarski • arkusz introligatorski • arkusz sprawozdawczy / ewidencyjny / kasowy / rozliczeniowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. arkuszowy
związki frazeologiczne:
nie pisz na arkuszu, co się zmieści na ćwiartce
etymologia:
łac. arcus → łuk[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) sheet
  • białoruski: (1.1) аркуш m
  • duński: (1.1) ark n
  • esperanto: (1.1) folio
  • hiszpański: (1.1) hoja ż, lámina ż, pliego m
  • norweski (bokmål): (1.1) ark n
  • norweski (nynorsk): (1.1) ark n
  • nowogrecki: (1.1) φύλλο n
  • rosyjski: (1.1) лист m
  • słowacki: (1.1) hárok
  • szwedzki: (1.1) ark n
  • ukraiński: (1.1) аркуш m
  • węgierski: (1.1) lap, lemez
źródła:
  1. ↑ Bolesław Leśmian, Przygody Sindbada Żeglarza
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „arkusz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „arkusz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.