prostokątny (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˌprɔstɔˈkɔ̃ntnɨ], AS: [prostokõntny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający kształt prostokąta
(1.2) mający jeden kąt prosty lub wszystkie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na prostokątnym placu przed ratuszem co sobotę odbywał się targ.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prostokąt m, prostokącik m, kąt prosty m, prostokątność ż
przysł. prostokątnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od prostokąt
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.