knieja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈcɲɛ̇ja], AS: [ḱńėi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gęsty las
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik knieja knieje dopełniacz kniei kniej / kniei[1][2] celownik kniei kniejom biernik knieję knieje narzędnik knieją kniejami miejscownik kniei kniejach wołacz kniejo knieje - przykłady:
- (1.1) Płonie ognisko i szumią knieje, drużynowy jest wśród nas. Opowiada starodawne dzieje, bohaterski wskrzesza czas.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) puszcza, gęstwina
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) las
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kniejowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) forest
- duński: (1.1) urskov w
- źródła:
- ↑
Hasło „knieja” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Rzeczowniki zakończone na -eja, -ea, -ua” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ piosenka harcerska, muzyka i słowa: J. Braun
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.