czas (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wymiar używany do określania kolejności zdarzeń; zob. też czas w Wikipedii
- (1.2) chwila, moment, pora
- (1.3) gram. sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik czas dopełniacz czasu celownik czasowi biernik czas narzędnik czasem miejscownik czasie wołacz czasie - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czas czasy dopełniacz czasu czasów celownik czasowi czasom biernik czas czasy narzędnik czasem czasami / daw. czasy[1] miejscownik czasie czasach wołacz czasie czasy - przykłady:
- (1.1) Czas jest nazywany „czwartym wymiarem”.
- (1.2) Myślę, że już czas iść.
- (1.3) W języku polskim są trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły.
- składnia:
- (1.2) czas + bezok. • czas + D. • czas na + B. • czas do + D. • czas ku + C.
- kolokacje:
- czasoprzestrzeń, czasomierz
- (1.1) czas letni • czas zimowy
- (1.2) do czasu • z czasem
- (1.3) czas zaprzeszły / przeszły / teraźniejszy / przyszły
- synonimy:
- (1.2) chwila, moment, pora
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czasownik mrz, czasowość ż, czasówka ż
- przym. czasowy, ponadczasowy, czasownikowy, odczasownikowy
- przysł. czasem, czasami, czasowo, podczas
- przyim. podczas
- związki frazeologiczne:
- (być / przyjechać / …) o czasie / na czas • ciężkie czasy • co jakiś czas • co pewien czas • być kwestią czasu • być na czasie • czas leczy rany • czas nagli • czas po temu • czas to pieniądz • dawnymi czasy • do swego czasu • do pewnego czasu • duch czasu • gorący czas • kawał czasu • mieć czas (na coś) • na czas • nadchodzi / nadszedł / zbliża się czyjś czas • nadszarpnięty przez ząb czasu • najwyższy czas • nie ma czasu (na coś) • o czasie • od czasu do czasu • po czasie • przed czasem • rychło w czas • swego czasu • szkoda czasu i atłasu • w czasach słusznie minionych • w sam czas • w swoim czasie • we właściwym czasie • wyspać się za wszystkie czasy • wyścig z czasem • z biegiem czasu • za czasów (kogoś / czyichś) • za dawnych czasów • zabijać czas • zrobić na czas • iść z duchem czasu • szmat czasu • czas ucieka, wieczność czeka
- etymologia:
- (1.2) prasł. *časъ (< praindoeur. *kēso-) → odcinek czasu[2]
- (1.1) pochodne od (1.2)
- (1.3) kalka z łac. tempus[3]
- uwagi:
- zob. też czas w Wikicytatach
- zobacz też: polskie przysłowia o czasie
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) гӀамта, заман (zaman)
- abchaski: (1.1) аамҭа (āāmtā)
- adygejski: (1.1) уахътэ (wāχtă); (1.2) лъэхъан (łăχān)
- afrykanerski: (1.1) tyd
- ajmara: (1.1) pacha
- alabama: (1.1) óoɬaamoolo
- albański: (1.1) kohë ż
- alemański: (1.1) Ziit ż
- amharski: (1.1) ጊዜ (gīzē)
- angielski: (1.1) time; (1.2) time; (1.3) tense
- arabski: آن (’ān) m, وقت waqt (أوقات ’auqāt), زمن zaman (أزمان ’azmān), زمان zaman (أزمنة ’azmina), (wyznaczanie czasu, np. strefa czasowa) توقيت tauqīt (do weryfikacji)
- aramejski: (1.1) syryjski ܙܒܢܐ m (ze[b]nā)
- arumuński: (1.1) chiro m
- asamski: (1.1) সময় (ȟômôy)
- asturyjski: (1.1) tiempu m
- awarski: (1.1) заман (zaman)
- azerski: (1.1) vaxt / dialekt południowy واخت, zaman
- baskijski: (1.1) denbora; (1.2) une, memento, momentu; (1.3) denbora, aldi
- baszkirski: (1.1) ваҡыт (vaqït)
- beludżi: (1.1) وہد (vahd)
- bengalski: (1.1) সময় (samaẏa)
- białoruski: (1.1) час m (čas)
- birmański: (1.1) အချိန် (a.hkyin)
- bośniacki: (1.1) vrijeme n
- bretoński: (1.1) amzer ż
- brithenig: (1.1) temp m
- bułgarski: (1.1) време n (vreme)
- buriacki: (1.1) саг (sag)
- cebuano: (1.1) panahon
- chakaski: (1.1) тус (tus)
- chiński standardowy: (1.1) 时间 (shíjiān)
- chorwacki: (1.1) vrijeme n
- chuuk: (1.1) fansoun
- czamorro: (1.1) tiempo
- czeczeński: (1.1) хан (χan)
- czeski: (1.1) čas m
- cziczewa: (1.1) nthawi
- czirokeski: (1.1) ᎠᎴᏰᏑ (aleyesu)
- czuwaski: (1.1) вӑхӑт (văhăt)
- dalmatyński: (1.1) tiamp m, tianp m
- dargijski: (1.1) замана
- dolnołużycki: (1.1) cas m
- dolnoniemiecki: (1.1) Tied
- duński: (1.1) tid w; (1.2) tid w; (1.3) tempus n, tid w
- dżuhuri: (1.1) באכד (vəxd)
- erzja: (1.1) шка (ška), пинге (pinge)
- esperanto: (1.1) tempo; (1.2) tempo; (1.3) tempo
- estoński: (1.1) aeg
- ewe: (1.1) ɣeyiɣi
- ewenkijski: (1.1) тырганӣ, время
- eweński: (1.1) время
- farerski: (1.1) tíð ż
- fiński: (1.1) aika; (1.2) hetki, aika; (1.3) aikamuoto
- francuski: (1.1) temps m
- friulski: (1.1) timp m
- fryzyjski: (1.1) tiid w
- fryzyjski saterlandzki: (1.1) Tied ż
- gagauski: (1.1) vakıt, zaman
- galicyjski: (1.1) tempo m
- gocki: (1.1) 𐍃𐍄𐌿𐌽𐌳𐌰 ż (stunda); (1.2) 𐍈𐌴𐌹𐌻𐌰 ż (ƕeila)
- górnołużycki: (1.1) čas m
- grenlandzki: (1.1) piffissaq
- gruziński: (1.1) დრო (dro)
- guarani: (1.1) ára, upérõ
- gudźarati: (1.1) સમય (samay)
- haitański: (1.1) tan
- hausa: (1.1) lőkàcı̋, da’a
- hawajski: (1.1) wā
- hebrajski: (1.1) זמן m (zman)
- hindi: (1.1) समय m (samay), वक़्त m (vaqt)
- hiszpański: (1.1) tiempo m
- ido: (1.1) tempo
- inari: (1.1) äigi
- indonezyjski: (1.1) waktu
- inguski: (1.1) ха (χa)
- irlandzki: (1.1) am m
- islandzki: (1.1) tími m, tíð ż; (1.?) stundum
- istriocki: (1.1) tenpo m
- jaćwieski: (1.1) ajki m lm
- jakucki: (1.1) бириэмэ (birieme), кэм (kem)
- japoński: (1.1) 時間 (じかん, jikan), 時 (とき, toki); (1.2) 一瞬 (いっしゅん, isshun), 時 (とき, toki); (1.3) 時制 (じせい, jisei), テンス (tensu)
- jawajski: (1.1) wektu
- jidysz: (1.1) צײַט ż (cajt)
- joruba: (1.1) ìgbààkókòàsìkòìdayìí
- kabardyjski: (1.1) зэман (zeman)
- kakczikel: (1.1) q'ij
- kałmucki: (1.1) цаг (tsag)
- kannada: (1.1) ಕಾಲ (kāla), ವೇಳೆ (vēḷe), ಸಮಯ (samaya)
- kantoński: (1.1) 時間 (si4 gaan1, si4 gaan3), 時光 (si4 gwong1)
- karaczajsko-bałkarski: (1.1) заман (zaman)
- karaimski: (1.1) заман; (1.2) заман
- karakałpacki: (1.1) daʻwir, waqıt, zaman
- karelski: (1.1) aigu
- karpatorusiński: (1.1) час m (čas)
- kaszubski: (1.1) czas m, cząd m
- kataloński: (1.1) temps m
- kazachski: (1.1) уақыт (waqıt)
- keczua: (1.1) pacha
- khmerski: (1.1) ពេល (peil)
- kildin: (1.1) а̄ййк
- kirgiski: (1.1) убакыт (ubakıt)
- komi: (1.1) кад (kad)
- komi-permiacki: (1.1) кад (kad)
- konkani: (1.1) काल (kāla)
- koreański: (1.1) 시간 (sigan); (1.2) 시간 (sigan)
- kornijski: (1.1) amser m
- korsykański: (1.1) tempu m
- krymskotatarski: (1.1) vaqıt, zaman
- kumycki: (1.1) заман (zaman), вакъти (vaqti)
- kurmandżi: (1.1) wext
- ladino: (1.1) טיימפו m (tiempo)
- ladyński: (1.1) tëmp m
- lakijski: (1.1) чӏун, замана
- laotański: (1.1) ຂະນະ (kʰana)
- lazyjski: (1.1) ორა (ora)
- lezgiński: (1.1) вахт, замана
- limburski: (1.1) tied m
- Lingua Franca Nova: (1.1) tempo / темпо
- litewski: (1.1) laikas m
- liwski: (1.1) āiga
- lojban: (1.1) temci
- luksemburski: (1.1) Zäit ż
- łaciński: (1.1) tempus n
- łatgalski: (1.1) laiks m
- łotewski: (1.1) laiks m
- malajalam: (1.1) കാലം (kālaṃ)
- malajski: (1.1) masa
- malediwski: (1.1) ވަގުތު (vagutu)
- malgaski: (1.1) fotoana, andro
- maltański: (1.1) żmien m
- manx: (1.1) am m, traa m; (1.2) traa m
- maoryski: (1.1) wā, taima
- marathi: (1.1) काळ (kāḷ)
- maryjski: (1.1) жап, пагыт
- maya: (1.1) k’iin
- megrelski: (1.1) ჟამი (žami)
- minnan: (1.1) tradycyjny 時間 / uproszczony 时间 (sî-kan), tradycyjny 時陣 / uproszczony 时阵 (sî-chūn)
- moksza: (1.1) пинге (pinge)
- mongolski: (1.1) цаг (tsag)
- mongolski klasyczny: (1.1) ᠴᠠᠭ᠋ (čaɣ)
- nahuatl: (1.1) cahuitl
- nanajski: (1.1) эр, эрин, поргин, пон
- nawaho: (1.1) ookił
- neo: (1.1) temp
- nepalski: (1.1) समय (samay)
- niderlandzki: (1.1) tijd m
- niemiecki: (1.1) Zeit ż; (1.2) Zeit ż; (1.3) Tempus n, Zeitform ż
- nieniecki: (1.1) ёльць’, мальӈгана
- norweski (bokmål): (1.1) tid m / ż
- norweski (nynorsk): (1.1) tid ż
- norweski (riksmål): (1.1) tid w
- novial: (1.1) tempe, tempus
- nowogrecki: (1.1) χρόνος m (chrónos), καιρός m (kairós)
- nowopruski: (1.1) kērdā ż
- orija: (1.1) ସମୟ (samay)
- ormiański: (1.1) ժամանակ (žamanak)
- osetyjski: (1.1) рӕстӕг
- osmański: (1.1) زمان (zamān)
- papiamento: (1.1) tempo
- paszto: (1.1) زمان m (zamãn), وخت m (waḫt)
- pendżabski: (1.1) ਵਕ਼ਤ (vaqt)
- perski: (1.1) زمان (zamân), وقت (vaqt); (1.2) وقت (vaqt)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , ; czas ucieka:
- południowoałtajski: (1.1) ӧй (öy)
- portugalski: (1.1) tempo m
- północnolapoński: (1.1) áigi
- prowansalski: (1.1) temps m
- romániço: (1.1) témporo
- romansz: (1.1) temp m
- rosyjski: (1.1) время n; (1.2) время n; (1.3) время n
- ruanda: (1.1) igihe
- rumuński: (1.1) timp n, vreme ż
- sanskryt: (1.1) समय m (samaya), वेला ż (velā), अखण्ड; (1.2) काल m (kāla)
- sardyński: (1.1) tempus m
- serbski: (1.1) време, vreme n
- sindhi: (1.1) وقت (vaqtu)
- slovio: (1.1) vrem / врем
- słowacki: (1.1) čas m
- słoweński: (1.1) čas m
- słowiński: (1.1) czas m
- somalijski: (1.1) waqti
- sorani: (1.1) وەخت (wext), فەلەک (felek)
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ⰲⱃⱑⰿⱔ / врѣмѧ n (vrěmę)
- starofrancuski: (1.1) tans m
- starogrecki: (1.1) χρόνος m (khrónos)
- staronordyjski: (1.1) tíð ż
- staroruski: (1.1) веремѧ n (veremę)
- suahili: (1.1) wakati; (1.2) muda
- sundajski: (1.1) waktu
- sycylijski: (1.1) tempu m; (1.2) tempu m; (1.3) tempu m
- syngaleski: (1.1) වේලාව (vēlāva)
- szerpa: (1.1) टेम (ṭem)
- szkocki: (1.1) tid, time
- szkocki gaelicki: (1.1) àm m
- szwabski: (1.1) Zeid ż
- szwedzki: (1.1) tid w
- tabasarański: (1.1) вахт, замана
- tacki: (1.1) вэхд
- tadżycki: (1.1) замон (zamon), вақт (vaqt)
- tagalski: (1.1) oras, panahon
- tahitański: (1.1) tau, taime
- tajski: (1.1) เวลา (wēlā)
- tamazight: (1.1) ⴰⴽⵓⴷ m (akud)
- tamilski: (1.1) காலம் (kālam)
- tatarski: (1.1) vaqıt/waqıt, zaman
- telugu: (1.1) కాలము (kālamu), వేళ (vēḷa)
- tetum: (1.1) tempu, bain
- tigrinia: (1.1) ግዜ (gəze)
- toki pona: (1.1) tenpo; (1.2) tenpo
- tok pisin: (1.1) taim
- turecki: (1.1) zaman, vakit
- turkmeński: (1.1) wagt
- tuvalu: (1.1) taimi
- tuwiński: (1.1) үе, шак
- tybetański: (1.1) ཆུ་ཚོད, དུས་ཚོད (dus.ʦʰod)
- udmurcki: (1.1) дыр (dyr), вакыт (vakyt)
- ujgurski: (1.1) ۋاقىت (waqit)
- ukraiński: (1.1) час m (čas); (1.2) час m (čas); (1.3) час m (čas)
- urdu: (1.1) وقت m (vaqt)
- uzbecki: (1.1) vaqt, zamon
- volapük: (1.1) naed
- võro: (1.1) aig
- walijski: (1.1) amser m
- waloński: (1.1) tins m
- wenecki: (1.1) tenpo m
- wenedyk: (1.1) ciępu n
- wepski: (1.1) aig
- węgierski: (1.1) idő
- wietnamski: (1.1) thời gian
- wilamowski: (1.1) caeit ż, cȧjt ż, cajt ż
- włoski: (1.1) tempo m; (1.2) tempo m; (1.3) tempo m
- wolof: (1.1) jamono, jamano
- wotycki: (1.1) aika
- wu: (1.1) tradycyjny 時間 / uproszczony 时间 (zr ji), 辰光 (zen kuaan)
- xhosa: (1.1) ixesha
- zazaki: (1.1) dem
- zhuang: (1.1) seizgan
- zulu: (1.1) isikhathi, inkathi
- żmudzki: (1.1) čiesos m
- źródła:
- ↑ Hasło „czas” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.
czas (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) czas
- (1.2) okres
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Òd tegò czasu móm co do ti domenë malińką niészmakã. → Od tego czasu mam co do tej domeny maleńki niesmak.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.