ponadczasowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔ̃naṭʧ̑aˈsɔvɨ], AS: [põnaṭčasovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zawsze aktualny, nietracący nigdy znaczenia, wartości[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ponadczasowy ponadczasowa ponadczasowe ponadczasowi ponadczasowe dopełniacz ponadczasowego ponadczasowej ponadczasowego ponadczasowych celownik ponadczasowemu ponadczasowej ponadczasowemu ponadczasowym biernik ponadczasowego ponadczasowy ponadczasową ponadczasowe ponadczasowych ponadczasowe narzędnik ponadczasowym ponadczasową ponadczasowym ponadczasowymi miejscownik ponadczasowym ponadczasowej ponadczasowym ponadczasowych wołacz ponadczasowy ponadczasowa ponadczasowe ponadczasowi ponadczasowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ponadczasowy charakter / walor czegoś • ponadczasowe dzieło
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ponadczasowość ż, czas mrz
- przysł. ponadczasowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „ponadczasowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.