szumieć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃũmʲjɛ̇ʨ̑], AS: [šũmʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) powodować szum
- (1.2) wprowadzać zamieszanie, burzyć się, buntować się
- (1.3) hucznie bawić się
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Płonie ognisko i szumią knieje[1].
- (1.1) Wentylator klimatyzatora szumi tak głośno, że nagrywanie podcastu w tym pomieszczeniu mija się z celem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szum, szumek, szumowina
- czas. poszumieć, rozszumieć się, wyszumieć się, zaszumieć, zaszumić
- przym. szumowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hum, swoosh, sough
- arabski: (1.1) حف
- esperanto: (1.1) zumi; (1.2) brui, muĝi
- francuski: (1.1) bruire
- hiszpański: (1.1) murmurar, susurrar
- łaciński: (1.1) affremo
- niemiecki: (1.1) summen, rauschen, brausen, säuseln; (1.3) toben
- włoski: (1.1) mormorare, zufolare
- źródła:
- ↑ Tradycyjna piosenka harcerska
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.