buntować (język polski)

wymowa:

IPA: [bũnˈtɔvaʨ̑], AS: [bũntovać], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zachęcać do buntu

(1.2) gw. (Bukowina) krzyczeć^[1]

czasownik zwrotny buntować się

(2.1) przeciwstawiać się czemuś

(2.2) śr.pol. sprzymierzać się^[2]

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		buntować
czas teraźniejszy		buntuję	buntujesz	buntuje	buntujemy	buntujecie	buntują
czas przeszły	m	buntowałem	buntowałeś	buntował	buntowaliśmy	buntowaliście	buntowali
	ż	buntowałam	buntowałaś	buntowała	buntowałyśmy	buntowałyście	buntowały
	n	buntowałom	buntowałoś	buntowało
tryb rozkazujący		niech buntuję	buntuj	niech buntuje	buntujmy	buntujcie	niech buntują
pozostałe formy czas przyszły m będę buntował, będę buntować będziesz buntował, będziesz buntować będzie buntował, będzie buntować będziemy buntowali, będziemy buntować będziecie buntowali, będziecie buntować będą buntowali, będą buntować ż będę buntowała, będę buntować będziesz buntowała, będziesz buntować będzie buntowała, będzie buntować będziemy buntowały, będziemy buntować będziecie buntowały, będziecie buntować będą buntowały, będą buntować n będę buntowało, będę buntować będziesz buntowało, będziesz buntować będzie buntowało, będzie buntować czas zaprzeszły m buntowałem był buntowałeś był buntował był buntowaliśmy byli buntowaliście byli buntowali byli ż buntowałam była buntowałaś była buntowała była buntowałyśmy były buntowałyście były buntowały były n buntowałom było buntowałoś było buntowało było forma bezosobowa czasu przeszłego buntowano tryb przypuszczający m buntowałbym, byłbym buntował buntowałbyś, byłbyś buntował buntowałby, byłby buntował buntowalibyśmy, bylibyśmy buntowali buntowalibyście, bylibyście buntowali buntowaliby, byliby buntowali ż buntowałabym, byłabym buntowała buntowałabyś, byłabyś buntowała buntowałaby, byłaby buntowała buntowałybyśmy, byłybyśmy buntowały buntowałybyście, byłybyście buntowały buntowałyby, byłyby buntowały n buntowałobym, byłobym buntowało buntowałobyś, byłobyś buntowało buntowałoby, byłoby buntowało imiesłów przymiotnikowy czynny m buntujący, niebuntujący ż buntująca, niebuntująca buntujące, niebuntujące n buntujące, niebuntujące imiesłów przymiotnikowy bierny m buntowany, niebuntowany buntowani, niebuntowani ż buntowana, niebuntowana buntowane, niebuntowane n buntowane, niebuntowane imiesłów przysłówkowy współczesny buntując, nie buntując rzeczownik odczasownikowy buntowanie, niebuntowanie

(2.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		buntować się
czas teraźniejszy		buntuję się	buntujesz się	buntuje się	buntujemy się	buntujecie się	buntują się
czas przeszły	m	buntowałem się	buntowałeś się	buntował się	buntowaliśmy się	buntowaliście się	buntowali się
	ż	buntowałam się	buntowałaś się	buntowała się	buntowałyśmy się	buntowałyście się	buntowały się
	n	buntowałom się	buntowałoś się	buntowało się
tryb rozkazujący		niech się buntuję	buntuj się	niech się buntuje	buntujmy się	buntujcie się	niech się buntują
pozostałe formy czas przyszły m będę się buntował, będę się buntować będziesz się buntował, będziesz się buntować będzie się buntował, będzie się buntować będziemy się buntowali, będziemy się buntować będziecie się buntowali, będziecie się buntować będą się buntowali, będą się buntować ż będę się buntowała, będę się buntować będziesz się buntowała, będziesz się buntować będzie się buntowała, będzie się buntować będziemy się buntowały, będziemy się buntować będziecie się buntowały, będziecie się buntować będą się buntowały, będą się buntować n będę się buntowało, będę się buntować będziesz się buntowało, będziesz się buntować będzie się buntowało, będzie się buntować czas zaprzeszły m buntowałem się był buntowałeś się był buntował się był buntowaliśmy się byli buntowaliście się byli buntowali się byli ż buntowałam się była buntowałaś się była buntowała się była buntowałyśmy się były buntowałyście się były buntowały się były n buntowałom się było buntowałoś się było buntowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego buntowano się tryb przypuszczający m buntowałbym się, byłbym się buntował buntowałbyś się, byłbyś się buntował buntowałby się, byłby się buntował buntowalibyśmy się, bylibyśmy się buntowali buntowalibyście się, bylibyście się buntowali buntowaliby się, byliby się buntowali ż buntowałabym się, byłabym się buntowała buntowałabyś się, byłabyś się buntowała buntowałaby się, byłaby się buntowała buntowałybyśmy się, byłybyśmy się buntowały buntowałybyście się, byłybyście się buntowały buntowałyby się, byłyby się buntowały n buntowałobym się, byłobym się buntowało buntowałobyś się, byłobyś się buntowało buntowałoby się, byłoby się buntowało imiesłów przymiotnikowy czynny m buntujący się, niebuntujący się ż buntująca się, niebuntująca się buntujące się, niebuntujące się n buntujące się, niebuntujące się imiesłów przysłówkowy współczesny buntując się, nie buntując się rzeczownik odczasownikowy buntowanie się, niebuntowanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) powstawać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bunt m, buntownik m, buntowniczka ż, buntowniczość ż, buntownictwo n, buntowanie n

czas. zbuntować dk.

przym. buntowniczy, buntowny

przysł. buntowniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бунтаваць; (2.1) бунтавацца
• bułgarski: (1.1) бунтувам; (2.1) бунтувам се
• esperanto: (2.1) ribeli

źródła: