powstawać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈfstavaʨ̑], AS: [pofstavać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. powstać)
- (1.1) zaczynać istnieć, być utworzonym, rozpoczętym
- (1.2) wzniecać powstanie, rozpoczynać walkę zbrojną
- (1.3) wstawać, podnosić się, stawać na nogi
- (1.4) wynikać z czegoś, być konsekwencją
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Już dziś jest pełna jachtów, a przecież żeglarstwo w Japonii dopiero powstaje[1].
- (1.2) Potem znów trach - osiemnasty rok - Niemcy rozbite, Polska powstaje![2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tworzyć się, formować się
- (1.4) wynikać, pojawiać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. powstać, postawić
- rzecz. powstanie n, powstawanie n, powstaniec m
- przym. powstańczy, powstały
- związki frazeologiczne:
- powstać z łoża boleści
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arise, develop, stand; (1.2) uprise
- duński: (1.1) opstå; (1.3) stå op
- esperanto: (1.1) naskiĝi; (1.2) ribeli; (1.3) ekstari, stariĝi
- japoński: (1.3) 立つ
- jidysz: (1.4) שטאַמען (sztamen)
- łaciński: (1.1) surgo, enascor, existo
- niemiecki: (1.3) aufstehen; (1.4) entstehen
- rosyjski: (1.1) возникать, появляться; (1.2) восставать; (1.3) вставать; (1.4) возникать
- szwedzki: (1.1) uppstå, uppkomma, tillkomma, komma till, bli till; (1.2) resa sig, göra uppror, revoltera; (1.3) stiga upp, uppstiga, ställa sig upp, resa sig
- włoski: (1.1) nascere, formarsi, insorgere; (1.2) insorgere, sollevare; (1.3) alzarsi
- źródła:
- ↑ Andrzej Urbańczyk, Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Igor Newerly, Pamiątka z Celulozy, 1952, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.