wstawać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈfstavaʨ̑], AS: [fstavać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wstać)

(1.1) zmieniać pozycję ciała z leżącej lub siedzącej do stojącej
(1.2) wychodzić z posłania po śnie lub odpoczynku
(1.3) zaprzestawać wykonywania czynności, wykonywanej w pozycji siedzącej[1]
(1.4) stać się zdolnym po chorobie do opuszczania łóżka[1]
(1.5) przen. o słońcu: wschodzić
(1.6) przen. o dniu, nocy: rozpoczynać się
(1.7) przen. wzniecać powstanie
(1.8) przen. o wietrze: zaczynać wiać
odmiana:
(1.1-8) koniugacja IX niegdyś też[2] koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wstał z krzesła.
(1.2) Musiałem zacząć wcześniej wstawać, żeby na czas docierać do pracy.
(1.3) Wstał w końcu od książek.
(1.4) Pacjent już wstaje.
(1.5) Słyszał, jak pieją pierwsze koguty; nie otwierając oczu, przy zamkniętych okiennicach, wiedział, kiedy słońce wstaje.[3]
(1.6) Słońce zagasło, ciemna noc wstaje[4]
(1.7) Już Słowacja wstaje i okowy zwala[5]
(1.7) W dwa lata później zerwała się znów cała Kozaczyzna do boju z Rzecząpospolitą. Wstał Chmielnicki silniejszy niż kiedykolwiek.[6]
(1.8) Wstał z morza lekki wiatr.[7]
składnia:
(1.1) wstawać z + mebel na którym się leżało lub siedziało D. • wstawać od/zza + mebel przy którym się siedziało D., wstawać z + poprzednia pozycja D.
(1.2) wstawać o + określenie czasu Ms.
(1.3) wstawać od + czynność, którą się wykonywało D.
kolokacje:
(1.1) wstawać z krzesła • wstawać z fotela • wstawać z łóżka • wstawać z klęczek • wstawać z miejsca • wstawać od stołu • wstawać zza stołu
(1.2) wstawać rano • wstawać wcześnie • wstawać późno
(1.3) wstawać od maszyny • wstawać od pracy • wstawać od lekcji
synonimy:
(1.1) podnosić się, powstawać, prostować się, dźwigać się, zrywać się, unosić się
(1.2) budzić się, zrywać się, zwlekać się
(1.5) wschodzić, budzić się
(1.6) zaczynać się, rozpoczynać się, budzić się
(1.7) powstawać, budzić się
antonimy:
(1.1) kłaść się, opuszczać się
(1.2) kłaść się (spać), iść do łóżka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. postawić, dk. wstać
rzecz. wstawanie, wstanie
związki frazeologiczne:
wstawać z grobu • wstawać z trumny • wstawać lewą nogą • wstawać razem z kurami • kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje • wstawać jak feniks z popiołów
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „wstawać” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wstawać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Stefan Żeromski Popioły
  4. Szymon Zimorowic: Janella
  5. Janko Matúška Nad Tatrami błyska
  6. Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem
  7. Stefan Żeromski: Dzieje grzechu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.