wiać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vʲjäʨ̑], AS: [vʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) meteorol. przesuwać się (o wietrze, o masach powietrza)
- (1.2) przen. książk. być odczuwalnym
- (1.3) pot. uciekać
czasownik przechodni niedokonany
- (2.1) roln. oczyszczać omłócone ziarno (zwykle w wialni)
- odmiana:
- (1.1-3) wi|ać; koniugacja Xb
- przykłady:
- (1.1) Znów jesień, wiatry wieją. Okropnie wieje (= Wiatr okropnie wieje).
- (1.1) Zamknijcie drzwi, bo wieje tak, że zaraz nam głowy pourywa.
- (1.2) Od twoich słów wieje chłodem.
- (1.2) Jego dom od dawna wiał pustką.
- (1.3) Po podłożeniu kapiszona na tor tramwajowy wiał, że aż się kurzyło.
- składnia:
- (1.1) często z podmiotem domyślnym w 3 os. lp lub lm wiać od/z +D. do +D.
- (1.2) często z podmiotem domyślnym w 3 os. lp lub lm; wiać od kogo, skąd + D.; wieje czym + N.
- kolokacje:
- (1.1) (wiatr) wieje z zachodu
- (1.2) wieje chłodem / nostalgią / nudą / smutkiem / pustką
- (1.3) wiać ile sił w nogach
- (2.1) wiać zboże / pszenicę
- synonimy:
- (1.1) dąć; reg. śl. cióngnóć
- (1.3) uciekać, zmykać, wulg. spierdalać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wiatrówka ż, wiatr m, wietrzyk m, wianie n, owiewka ż, wiejadło n, owianie n, owiewanie n, wiew mrz
- czas. nawiewać, powiać dk., powiewać ndk.
- związki frazeologiczne:
- wiedzieć, skąd wiatr wieje
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- alabama: (1.1) mahli
- angielski: (1.1) blow
- białoruski: (1.1) веяць, дзьмуць; (2.1) ветрыць
- bułgarski: (1.1) вея, духам; (2.1) вея
- chiński standardowy: (1.1) 吹 (chuī)
- chorwacki: (1.1) puhati
- czagatajski: (1.1) ایسماک (ismäk)
- czeski: (1.1) vát, foukat
- dolnołużycki: (1.1) duś
- duński: (1.1) blæse
- esperanto: (1.1) venti
- hawajski: (1.1) pā, makani
- hiszpański: (1.1) soplar
- japoński: (1.1) 吹く (ふく, fuku)
- litewski: (1.1) pūsti
- niemiecki: (1.1) wehen; (1.3) eine Fliege machen
- norweski (bokmål): (1.1) blåse
- rosyjski: (1.1) дуть; (1.2) тянуть
- ukraiński: (1.1) віяти, дути
- wilamowski: (1.1) wyyn; (2.1) wufa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.