słowo (język polski)

słowo (1.1)
wymowa:
, IPA: [ˈswɔvɔ], AS: [su̯ovo]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. wyróżniona fonetycznie lub graficznie część wypowiedzi składająca się z jednego lub więcej morfemów, wyrażająca pewną niezmienną treść w danym języku; zob. też słowo w Wikipedii
(1.2) obietnica, przyrzeczenie
(1.3) daw. czasownik[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W Wikisłowniku staramy się omówić wszystkie słowa.
(1.1) Mądre słowa sycą mózg.
(1.2) Daj mi słowo, że jutro w końcu to zrobisz.
składnia:
kolokacje:
(1.1) nie mieć słów • nie znajdować słów
(1.3) słowo cierpiące / konieczne / pokładające / sprawujące[3]
synonimy:
(1.1) wyraz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) onomatopeja, skrótowiec, wulgaryzm
holonimy:
(1.1) słownictwo
meronimy:
(1.1) morfem, nagłos, sylaba, wygłos
wyrazy pokrewne:
rzecz. słownikarz mos, słowność ż, słownictwo n, słownik mrz, słowniczek mrz, posłowie n, słowa lm nmos
czas. wysławiać ndk., wysłowić dk., wysłowić się dk.
przym. słowny, słownikowy, odsłowny, słownikarski, przysłowny
przysł. słownie
partyk. słowem
związki frazeologiczne:
rzucać słowa na wiatr • szukać słów • słowa prawdy • połykać słowa • od słowa do słowa • nie przebierać w słowach • mieć dwa słowa (do kogoś) • dobre słowo • mieć ostatnie słowo • nie powiedzieć jeszcze ostatniego słowa • odmierzać słowa • dobierać słowa • trzymać się na słowo honoru • skończyć się na słowach • ostatnie słowo • chwytać za słowa • być po słowie • gra słówsłowo honoru • słowo harcerza • słowo oficera • słowo wstępne • ubrać w słowawolność słowainnymi słowy • słowo w słowo • puste słowa • jednym słowemsłowem
zobacz też: przysłowia o słowie i słowach
etymologia:
(1.1) prasł. *slovo, prasł. *sloveseto, co się słyszy[4]
(1.2) skrót od słowo honoru (por. słowo harcerza, słowo oficera)
(1.3) kalka z łac. verbum[5]
uwagi:
zobacz też: słowa
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 323.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „słowo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Jan Łoś, Gramatyka w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 7/1913, s. 219.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „słowo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  5. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.

słowo (język dolnołużycki)

wymowa:
IPA: [ˈswowɔ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) słowo
odmiana:
(1.1) lp słow|o, ~a, ~oju/~u, ~o, ~om, ~je; du ~je, ~owu, ~oma, ~je, ~oma, ~oma; lm ~a, ~ow, ~am, ~a, ~ami, ~ach
przykłady:
(1.1) Požycanje dolnoserbskich słowow do gornoserbskeje pisneje rěcy jo pak wostało marginalne zjawjenje. → Zapożyczanie słów dolnołużyckich do górnołużyckiego języka literackiego pozostało zjawiskiem marginalnym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słownik
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

słowo (język górnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) słowo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słownik
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.