słowo (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈswɔvɔ], AS: [su̯ovo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. wyróżniona fonetycznie lub graficznie część wypowiedzi składająca się z jednego lub więcej morfemów, wyrażająca pewną niezmienną treść w danym języku; zob. też słowo w Wikipedii
- (1.2) obietnica, przyrzeczenie
- (1.3) daw. czasownik[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słowo słowa dopełniacz słowa słów celownik słowu słowom biernik słowo słowa narzędnik słowem słowami / daw. słowy[2] miejscownik słowie słowach wołacz słowo słowa - przykłady:
- (1.1) W Wikisłowniku staramy się omówić wszystkie słowa.
- (1.1) Mądre słowa sycą mózg.
- (1.2) Daj mi słowo, że jutro w końcu to zrobisz.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nie mieć słów • nie znajdować słów
- (1.3) słowo cierpiące / konieczne / pokładające / sprawujące[3]
- synonimy:
- (1.1) wyraz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) onomatopeja, skrótowiec, wulgaryzm
- holonimy:
- (1.1) słownictwo
- meronimy:
- (1.1) morfem, nagłos, sylaba, wygłos
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słownikarz mos, słowność ż, słownictwo n, słownik mrz, słowniczek mrz, posłowie n, słowa lm nmos
- czas. wysławiać ndk., wysłowić dk., wysłowić się dk.
- przym. słowny, słownikowy, odsłowny, słownikarski, przysłowny
- przysł. słownie
- partyk. słowem
- związki frazeologiczne:
- rzucać słowa na wiatr • szukać słów • słowa prawdy • połykać słowa • od słowa do słowa • nie przebierać w słowach • mieć dwa słowa (do kogoś) • dobre słowo • mieć ostatnie słowo • nie powiedzieć jeszcze ostatniego słowa • odmierzać słowa • dobierać słowa • trzymać się na słowo honoru • skończyć się na słowach • ostatnie słowo • chwytać za słowa • być po słowie • gra słów • słowo honoru • słowo harcerza • słowo oficera • słowo wstępne • ubrać w słowa • wolność słowa • innymi słowy • słowo w słowo • puste słowa • jednym słowem • słowem
- zobacz też: przysłowia o słowie i słowach
- etymologia:
- (1.1) prasł. *slovo, prasł. *slovese → to, co się słyszy[4]
- (1.2) skrót od słowo honoru (por. słowo harcerza, słowo oficera)
- (1.3) kalka z łac. verbum[5]
- uwagi:
- zobacz też: słowa
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) fjalë ż
- amharski: (1.1) ቃል (qalə)
- angielski: (1.1) word; (1.2) word, promise
- arabski: (1.1) كلمة ż (kalima)
- awarski: (1.1) рагӀи
- azerski: (1.1) söz
- baskijski: (1.1) hitz
- baszkirski: (1.1) һүҙ (hüð)
- białoruski: (1.1) слова n; (1.2) слова n, абяцанне n
- bretoński: (1.1) ger m -ioù lm
- bułgarski: (1.1) дума ż, poet. rzad. слово n; (1.2) дума ż, обещание n
- chiński standardowy: (1.1) 词 (cí), 话 (huà)
- chorwacki: (1.1) riječ ż; (1.2) riječ ż
- czeczeński: (1.1) дош (doš)
- czeski: (1.1) slovo n; (1.2) slovo n
- czukocki: (1.1) вэтгав
- dolnołużycki: (1.1) słowo n
- duński: (1.1) ord n
- esperanto: (1.1) vorto; (1.2) vorto, promeso
- estoński: (1.1) sõna
- fiński: (1.1) sana
- francuski: (1.1) mot m, parole ż; (1.2) parole ż
- fryzyjski: (1.1) wurd
- górnołużycki: (1.1) słowo n
- grenlandzki: (1.1) oqaaseq
- gruziński: (1.1) სიტყვა (sitqva)
- hawajski: (1.1) ʻōlelo, huaʻōlelo
- hebrajski: (1.1) מילה ż (milá)
- hindi: (1.1) शब्द m (śabd)
- hiszpański: (1.1) palabra ż, vocablo m, voz ż
- ido: (1.1) vorto
- indonezyjski: (1.1) kata
- interlingua: (1.1) parola
- inuktitut: (1.1) ᐅᖃᐅᓯᖅ (uqausiq)
- islandzki: (1.1) orð n
- jaćwieski: (1.1) ward
- japoński: (1.1) 言葉 (ことば, kotoba), gram. 単語 (たんご, tango); (1.2) 約束 (やくそく, yakusoku)
- jidysz: (1.1) וואָרט n (wort); (1.2) וואָרט n (wort)
- karaimski: (1.1) лаф (laf)
- kaszubski: (1.1) słowò n
- kataloński: (1.1) paraula ż, mot m
- kazachski: (1.1) сөз (söz)
- koreański: (1.1) 낱말 (nanmal), 단어 (tanŏ), słowa 말 (mal)
- litewski: (1.1) žodis m
- łaciński: (1.1) vocabulum n, verbum n
- łotewski: (1.1) vārds m
- macedoński: (1.1) збор m; (1.2) збор m
- mongolski: (1.1) үг
- niderlandzki: (1.1) woord n
- niemiecki: (1.1) Wort n; (1.2) Wort n
- nowogrecki: (1.1) λόγος m, λέξη ż; (1.2) λόγος m
- ormiański: (1.1) բառ (baṙ)
- pali: (1.1) vacana n
- perski: (1.1) کلمه (kalame)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , słowa:
- portugalski: (1.1) palavra ż, vocábulo m, verbo m; (1.2) palavra ż
- rosyjski: (1.1) сло́во n; (1.2) сло́во n; (1.3) глаго́л m
- rumuński: (1.1) cuvânt n; (1.2) cuvânt n
- sanskryt: (1.1) अक्षरा (ákṣarā)
- serbski: (1.1) реч (reč) ż; (1.2) реч (reč) ż
- słowacki: (1.1) slovo n; (1.2) slovo n
- słoweński: (1.1) beseda ż; (1.2) beseda ż
- suahili: (1.1) neno
- syngaleski: (1.1) වචනය (vacanaya)
- szwedzki: (1.1) ord n, glosa w, vokabel; (1.2) ord n, löfte n, försäkran w
- tadżycki: (1.1) калима (kalima)
- tahitański: (1.1) parau
- tajski: (1.1) คำ (kam), คำๆ
- tocharski A: (1.1) rake
- tocharski B: (1.1) reki
- turecki: (1.1) söz, kelime; (1.2) söz
- tybetański: (1.1) ཚིག (tshig)
- ukraiński: (1.1) слово n; (1.2) слово n
- walijski: (1.1) gair m
- węgierski: (1.1) szó
- włoski: (1.1) parola ż, vocabolo m, termine m; (1.2) parola ż, promessa ż
- wolof: (1.1) kàddu
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 323.
- ↑ Hasło „słowo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jan Łoś, Gramatyka w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 7/1913, s. 219.
- ↑ Hasło „słowo” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 370.
słowo (język dolnołużycki)
- wymowa:
- IPA: [ˈswowɔ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) słowo
- odmiana:
- (1.1) lp słow|o, ~a, ~oju/~u, ~o, ~om, ~je; du ~je, ~owu, ~oma, ~je, ~oma, ~oma; lm ~a, ~ow, ~am, ~a, ~ami, ~ach
- przykłady:
- (1.1) Požycanje dolnoserbskich słowow do gornoserbskeje pisneje rěcy jo pak wostało marginalne zjawjenje. → Zapożyczanie słów dolnołużyckich do górnołużyckiego języka literackiego pozostało zjawiskiem marginalnym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słownik
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
słowo (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.