byś (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɨɕ], AS: [byś]
-
- znaczenia:
spójnik, forma fleksyjna
- (1.1) 2. os. lp od: by
- odmiana:
- (1.1) zob. by
- przykłady:
- (1.1) Ja jestem Dawid, jam jest pasterz – / Błagalną wiodę pieśń, / byś się zmiłować chciał nad Piastem, / byś żniwo zwolił zwieść[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Karol Wojtyła, Pieśń poranna (psalm).
byś (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) być, istnieć
- (1.2) czasownik posiłkowy, służący do tworzenia czasów złożonych
- odmiana:
- zobacz Aneks:Język dolnołużycki - odmiana czasownika byś
- przykłady:
- (1.1) Grodk jo staršy ako Chośebuz. → Grodk jest starszy od Chociebuża.
- (1.2) Kompozicija ako słowotworna metoda jo w dolnoserbšćinje podrědowanu rolu grała. → Złożenie jako metoda słowotwórcza odgrywała w języku dolnołużyckim podrzędną rolę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.