ja (język polski)
zaimek osobowy
- (1.1) pierwsza osoba liczby pojedynczej
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) jaźń, jestestwo
- (2.2) psych. świadomość własnej osobowości, myślenia, poznawania
partykuła
- (3.1) gw. (Warmia, Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie i Bydgoszcz) tak (odpowiedź twierdząca)[1][2][3][4]
- odmiana:
- (1.1) opis polskich zaimków na stronie aneksu; [5]
przypadek liczba pojedyncza mianownik ja dopełniacz mnie
przest. nieakcentowane mięcelownik akcentowane mnie
nieakcentowane mibiernik mnie
przest. nieakcentowane mięnarzędnik mną miejscownik mnie wołacz — - (2.1-2) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ja ja dopełniacz ja ja celownik ja ja biernik ja ja narzędnik ja ja miejscownik ja ja wołacz ja ja - (3.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Moja droga, ja cię kocham.
- (2.1) „Straciłam własne ja!” – krzyczała piosenkarka ze sceny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) ego, moja osoba
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- ja cię kręcę • ja tu tylko sprzątam
- etymologia:
- (1.1) prasł. *az[6]
- (3.1) niem. ja[1]
- uwagi:
- (1.1) na początku zdania, jego końcu i innych pozycjach akcentowanych nie powinno się używać „mi”, lecz „mnie”
- (1.1) użycie „mi” w takich miejscach jest (częstym) błędem
- (1.1) zobacz też: ja • ty • on • ona • ono • my • wy • oni • one
- tłumaczenia:
- (3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tak
- abchaski: (1.1) сара'
- afrykanerski: (1.1) ek
- ajnoski: (1.1) ク (ku)
- albański: (1.1) unë
- amharski: (1.1) እኔ
- angielski: (1.1) I
- antylski: (1.1) mwen
- arabski: (1.1) أنا (’ána), egipski انا ('ána), palestyński انا (’ána), tunezyjski آنَا (ʾānā), cypryjski maronicki ana
- arumuński: (1.1) mini, io
- asamski: (1.1) মই (moi)
- awarski: (1.1) дун
- bandżarski: (1.1) aku
- bangala: (1.1) ngái
- baskijski: (1.1) ni
- baszkirski: (1.1) мин (min)
- bawarski: (1.1) i
- bengalski: (1.1) আমি (ami)
- białoruski: (1.1) я (ja)
- birmański: (1.1) ငါ (nga), pot. ကျုပ် (kyup)
- bretoński: (1.1) me
- bukitan: (1.1) hok
- bułgarski: (1.1) аз (az)
- buruszaski: (1.1) ja
- cachurski: (1.1) зы
- chiński standardowy: (1.1) 我 (wǒ)
- chorwacki: (1.1) ja
- czeczeński: (1.1) со (so)
- czeski: (1.1) já
- czuwaski: (1.1) эпӗ
- dolnołużycki: (1.1) ja
- duński: (1.1) jeg; (2.1) jeg n
- esperanto: (1.1) mi
- estoński: (1.1) mina, ma
- fenicki: (1.1) 𐤀𐤍
- fidżyjski: (1.1) au
- fiński: (1.1) minä
- francuski: (1.1) je, biernik moi; (2.1) moi m
- gan: (1.1) 我 (ŋo)
- gocki: (1.1) 𐌹𐌺
- godoberyjski: (1.1) ден
- górnołużycki: (1.1) ja
- grenlandzki: (1.1) uanga
- gruziński: (1.1) მე
- guarani: (1.1) che
- gudźarati: (1.1) હું (huṁ)
- haitański: (1.1) mwen
- hebrajski: (1.1) אני (ani)
- hiszpański: (1.1) yo; (2.1) yo m
- ibański: (1.1) aku
- inguski: (1.1) со
- interlingua: (1.1) io
- irlandzki: (1.1) mé
- islandzki: (1.1) ég
- jaćwieski: (1.1) as
- japoński: (1.1) 私 (わたし, watashi), わたくし (watakushi), こっち (kotchi), こちら (kochira), żeńskie あたし (atashi), あたい (atai), męskie 僕 (ぼく, boku), 俺 (おれ, ore), 我 (われ, ware), わし (washi)
- jidysz: (1.1) איך (ich)
- kantoński: (1.1) 我 (ngo5)
- kaszubski: (1.1) jô
- kataloński: (1.1) jo
- keczua: (1.1) noqa
- koreański: (1.1) 나, 저
- kumycki: (1.1) мен
- lakijski: (1.1) на
- lezgiński: (1.1) зун
- litewski: (1.1) aš
- liwski: (1.1) es
- łaciński: (1.1) ego
- łotewski: (1.1) es
- macedoński: (1.1) јас
- malajski: (1.1) aku, saya
- maurytyjski: (1.1) mo
- mindong: (1.1) 我
- minnan: (1.1) góa / 我
- mongolski: (1.1) би
- nawaho: (1.1) shí
- niderlandzki: (1.1) ik
- niemiecki: (1.1) ich; (2.1) Ich n; (2.2) Ich n
- nogajski: (1.1) мен
- norweski (bokmål): (1.1) jeg
- norweski (nynorsk): (1.1) eg
- nowogrecki: (1.1) εγώ (egó); (2.1) εγώ n
- nowopruski: (1.1) as
- ormiański: (1.1) ես (es)
- osetyjski: (1.1) ӕз
- pirahã: (1.1) ti
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , mnie:
- połabski: (1.1) jo
- portugalski: (1.1) eu
- purepecha: (1.1) ji
- rosyjski: (1.1) я (ja)
- rumuński: (1.1) eu
- sanskryt: (1.1) अहम्
- słowacki: (1.1) ja
- słoweński: (1.1) jaz
- słowiński: (1.1) jǻu̯, jå
- sranan tongo: (1.1) mi
- staroangielski: (1.1) ic
- staropruski: (1.1) as
- staro-wysoko-niemiecki: (1.1) ih
- suahili: (1.1) mimi
- suazi: (1.1) ngi-
- susu: (1.1) n
- szkocki gaelicki: (1.1) mi
- szwedzki: (1.1) jag
- średnioangielski: (1.1) ich
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) ich
- tahitański: (1.1) vau
- turecki: (1.1) ben
- tuvalu: (1.1) au, aku
- tybetański: (1.1) ང༌
- udmurcki: (1.1) мон
- ukraiński: (1.1) я
- umbundu: (1.1) ame
- walijski: (1.1) fi
- waloński: (1.1) dji, mi
- węgierski: (1.1) én
- wilamowski: (1.1) ych
- włoski: (1.1) io
- wolof: (1.1) man, dama, damay
- zulu: (1.1) ngi-, mina
- źródła:
- 1 2 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 119.
- ↑ Maria Biolik, Cechy fonetyczne gwary warmińskiej w „Kiermasach na Warmii” Walentego Barczewskiego, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 36.
- ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
- ↑ Andrzej Dyszak, Jak mówili bydgoszczanie. Mały słownik gwary bydgoskiej, 2008
- ↑ Hasło „ja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 261.
ja (język afrykanerski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) tak
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (
)- wymowa:
- znaczenia:
partykuła
ja (język buruszaski)
- wymowa:
- dża
- znaczenia:
zaimek osobowy
- (1.1) ja[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jan Henrik Holst, Advances in Burushaski Linguistics, Books on Demand, 2014, s. 131.
ja (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
ja (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
- (1.1) ja
- odmiana:
- (1.1) Aneks:Język dolnołużycki - zaimki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: ja • ty • wón • wóna • wóno • mej • wej • wónej • my • wy • wóni
- źródła:
ja (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
partykuła
ja (esperanto)
przysłówek
ja (esperanto (morfem))
morfem
- (1.1) wszakże
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- przysł. ja
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. ja
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 1.
- źródła:
ja (język estoński)
- wymowa:
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) i, oraz[1]
- (1.2) a, ale, lecz[2]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1)mina ja sina → ja i ty
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pragerm. *ja[3]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Nauka języków obcych – estoński
- ↑ Hasło „ja” w: Eesti-vene sõnaraamat, t. I, Eesti Keele Sihtasutus, 1997, ISBN 9985-851-34-X.
- ↑ Hasło „ja” w: Eesti etümoloogiasõnaraamat, Eesti Keele Sihtasutus, 2012, ISBN 978-9985-79-478-4.
ja (język farerski)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) tak (potwierdzenie)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
ja (język fiński)
- wymowa:
- IPA: [jɑ]
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) i
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Hän asui vuodesta 1816 Sveitsissä ja Italiassa, ja otti osaa Kreikan vapaussotaan. (wikipedia) → Od roku 1816 mieszkał w Szwajcarii, potem we Włoszech i brał udział w greckiej wojnie niepodległościowej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) sekä
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (język fryzyjski)
- wymowa:
- IPA: /ˈja/ lub /ˈjaː/
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) tak (potwierdzenie)
wykrzyknik
- (2.1) tak (potwierdzenie)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fryzyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
ja (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
- (1.1) ja
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (ido)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) już
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz ido, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
ja (język kataloński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek
ja (język łotewski)
- wymowa:
- IPA: [ja]
- znaczenia:
spójnik
ja (język niderlandzki)
- wymowa:
-
- IPA: /ja/
-
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) tak
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [jaː]
-
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) tak (odpowiedź twierdząca)
- (1.2) przecież
- odmiana:
- (1.1-2) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) – Liebst du mich? – Ja. → – Kochasz mnie? – Tak.
- (1.2) Es gibt hier ja schon eine Frau. → Tu przecież jest już kobieta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) na ja
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) Abtönungspartikel
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ja n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla pol. ja[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 113.
ja (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
wykrzyknik
ja (język północnolapoński)
- wymowa:
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) i
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (język północny sotho)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
ja (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- йа
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
ja (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
- (1.1) ja
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) tak
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Mihaela Zavašnik - "Slovenian. Phrase Book & Dictionary.", Zalozba Tuma d.o.o, 2004
ja (język suahili)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) przychodzić
- odmiana:
- (1.1) jak czasowniki jednosylabowe i nieregularne
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kukuja
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ja (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
partykuła twierdząca
- (1.1) tak (w odpowiedzi na pytanie czy…?; potwierdzenie czegoś)[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Kan vi tala svenska? Ja, det kan vi. → Czy umiemy mówić po szwedzku? Tak, umiemy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nej
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. jo
- zobacz też: Indeks: Szwedzki - Podstawowe zwroty
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 227.
ja (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
wykrzyknik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.