мен (język kazachski)
- transliteracja:
- men
- wymowa:
- IPA: [mʲen]
- znaczenia:
zaimek osobowy
- (1.1) ja
spójnik
- (2.1) i
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik мен possessivus менің celownik маған biernik мені miejscownik менде ablatyw меннен narzędnik менімен - przykłady:
- (2.1) ана мен бала → matka i dziecko
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. меніңше
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) praturk. *bẹ-
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: біз • сен • сіз • ол
- (2.1) ten wariant fonetyczny spójnika jest używany, gdy poprzednie słowo kończy się samogłoską czy spółgłoską półotwartą, zobacz też: бен • пен
- źródła:
мен (język kumycki)
- transliteracja:
- men
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
мен (język nogajski)
- transliteracja:
- men
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.