kunna (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) móc^[1]

(1.2) potrafić, umieć^[1]

(1.3) znać^[1]

odmiana:

(1.1-3) att kunna, kan, kunde, kunnat, kunna!

przykłady:

(1.1) Kan jag få tala med Kerstin? → Mogę rozmawiać z Kerstin?

(1.1) Kan du komma i morgon? → Możesz przyjść jutro?

(1.1) Kan jag få lite socker? → Mogę dostać trochę cukru?

(1.1) Arbetet kan ta lång tid. → Ta praca może długo potrwać.

(1.1) Det kan vara sant. → To może być prawdziwe.

(1.2) Kan du simma? → Umiesz pływać?

(1.2) Jag kan inte göra hemläxan. → Nie potrafię zrobić pracy domowej.

(1.3) Kan du Åke? → Znasz Åke?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kunskap

związki frazeologiczne:

(1.1) även en blind höna kan hitta ett korn

etymologia:

uwagi:

(1) Czasownik kunna łączy się z czasownikiem w bezokoliczniku (bez partykuły att).

(1.3) Czasownik kunna oznacza wiedzę praktyczną, wiedzę teoretyczną wyraża się czasownikiem veta.

źródła: