lecz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [lɛʧ̑], AS: [leč]
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) = ale
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od: leczyć
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Chciałem zapłacić kartą, lecz zepsuł się terminal.
- (2.1) Lekarzu lecz się sam.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ale, aczkolwiek, jednak, jednakże
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Spójnika tego należy używać w języku pisanym, a unikać w mówionym[1].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ale
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: leczyć
- źródła:
- ↑ Franciszek Nieckula, Język mówiony i język pisany, w: Współczesny język polski pod red. J. Bartmińskiego, Wrocław, 2001, s. 112.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.