wojna (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈvɔjna], AS: [voi ̯na]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. polit. zorganizowany konflikt zbrojny o dużej skali; zob. też wojna w Wikipedii
- (1.2) karc. prosta gra karciana; zob. też wojna (gra karciana) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wojna wojny dopełniacz wojny wojen celownik wojnie wojnom biernik wojnę wojny narzędnik wojną wojnami miejscownik wojnie wojnach wołacz wojno wojny - (1.2) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wojna wojny dopełniacz wojny wojen celownik wojnie wojnom biernik wojnę wojny narzędnik wojną wojnami miejscownik wojnie wojnach wołacz wojno wojny - przykłady:
- (1.1) W czasie ostatniej wojny ten kraj został doszczętnie zniszczony.
- (1.1) Współczesne wojny prowadzone są na wielu frontach jednocześnie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wypowiadać / prowadzić / wywołać / wywoływać / wygrać / przegrać wojnę • wojna zaczepna / obronna / okopowa / pozycyjna / jądrowa / światowa / globalna / wojna domowa / wojna religijna • I wojna światowa / pierwsza wojna światowa • II wojna światowa / druga wojna światowa • trzecia wojna światowa • wojna polsko-bolszewicka • wojna trojańska • wojna hegemoniczna / wojna o hegemonię • wojna hybrydowa
- synonimy:
- (1.1) konflikt (zbrojny)
- antonimy:
- (1.1) pokój
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) blitzkrieg
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wojak mos/mzw, woj m, wojownik m, wojsko n, wojski m
- zdrobn. wojenka ż
- czas. wojować
- przym. wojenny, wojujący
- związki frazeologiczne:
- wojna domowa • zimna wojna • święta wojna • wojna kokosowa • wojna nerwów • wojna na górze • wojna psychologiczna
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abazyński: (1.1) айсра
- afrykanerski: (1.1) oorlog
- alabama: (1.1) ittilbachoba
- albański: (1.1) luftë
- amharski: (1.1) ጦርነት
- angielski: (1.1) war
- arabski: (1.1) حرب ż
- awarski: (1.1) рагь
- baskijski: (1.1) gerra
- baszkirski: (1.1) һуғыш
- białoruski: (1.1) вайна ż
- chorwacki: (1.1) rat m
- czeczeński: (1.1) тӏом
- czeski: (1.1) válka ż
- dolnołużycki: (1.1) wójna ż
- duński: (1.1) krig w; (1.2) krig w
- esperanto: (1.1) milito
- farerski: (1.1) kríggj n
- fiński: (1.1) sota
- francuski: (1.1) guerre ż
- hebrajski: (1.1) מלחמה ż (milchama)
- hiszpański: (1.1) guerra ż
- interlingua: (1.1) guerra, bello
- irlandzki: (1.1) cogadh m
- islandzki: (1.1) stríð n, styrjöld ż
- jakucki: (1.1) сэрии
- japoński: (1.1) 戦争 (せんそう, sensō)
- jidysz: (1.1) מלחמה ż (milchome)
- kataloński: (1.1) guerra ż
- kazachski: (1.1) соғыс
- koreański: (1.1) 전쟁 (chŏnjaeng)
- kornijski: (1.1) bell m, bresel ż
- litewski: (1.1) karas m
- łaciński: (1.1) bellum n
- łotewski: (1.1) karš m
- mongolski: (1.1) дайн
- nauruański: (1.1) eake
- niderlandzki: (1.1) oorlog
- niemiecki: (1.1) Krieg m
- norweski (bokmål): (1.1) krig m
- norweski (nynorsk): (1.1) krig m
- nowogrecki: (1.1) πόλεμος m
- ormiański: (1.1) պատերազմ
- perski: (1.1) جنگ
- rosyjski: (1.1) война ż; (1.2) пьяница m
- rumuński: (1.1) război n
- sanskryt: (1.1) युद्ध
- sardyński: (1.1) gherra ż
- słowacki: (1.1) vojna
- suahili: (1.1) vita
- szwedzki: (1.1) krig n
- tamilski: (1.1) போர்
- turecki: (1.1) savaş
- tybetański: (1.1) དམག་འཁྲུག
- udmurcki: (1.1) ожгар
- ukraiński: (1.1) війна ż
- urdu: (1.1) جنگ
- walijski: (1.1) rhyfel m
- węgierski: (1.1) háború
- wietnamski: (1.1) chiến tranh
- wilamowski: (1.1) kriǵ m, krīḱ m, krig m
- włoski: (1.1) guerra ż
- wolof: (1.1) xare
- zulu: (1.1) impi
- źródła:
- ↑ Hasło „wojna” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.