wojsko (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvɔjskɔ], AS: [voi ̯sko]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zorganizowana grupa uzbrojonych ludzi przygotowanych do obrony kraju i walki na wojnie
- (1.2) pot. grupa żołnierzy
- (1.3) pot. obowiązkowa służba militarna obywateli, przeszkolenie bojowe
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wojsko wojska dopełniacz wojska wojsk celownik wojsku wojskom biernik wojsko wojska narzędnik wojskiem wojskami miejscownik wojsku wojskach wołacz wojsko wojska - (1.2-3) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik wojsko dopełniacz wojska celownik wojsku biernik wojsko narzędnik wojskiem miejscownik wojsku wołacz wojsko - przykłady:
- (1.1) Polskie wojsko stacjonuje w Iraku.
- (1.2) Drogą przez wieś szło wojsko i śpiewało.
- (1.3) Kiedy idziesz do wojska?
- składnia:
- (1.1) przeważnie w lp
- kolokacje:
- (1.1) wojsko regularne
- synonimy:
- (1.1) armia, siły zbrojne
- (1.3) służba wojskowa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wojskowość ż, wojskowy mos, wojak m, wojna ż, wojska n lm, wojski m
- czas. wojować
- przym. wojskowy, wewnątrzwojskowy, wojowniczy
- przysł. wojskowo
- związki frazeologiczne:
- (1.1) służyć w wojsku • trzymać pod bronią wojsko
- (1.3) ktoś (jest) przed wojskiem • ktoś (jest) po wojsku
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ሰራዊት
- angielski: (1.1) army, (armed) forces, the military; (1.2) troops; (1.3) military service
- baskijski: (1.1) armada, gudaroste
- bułgarski: (1.1) войска ż, армия ż
- chiński standardowy: (1.1) 军 (jūn)
- chorwacki: (1.1) vojska ż, armija ż
- czeski: (1.1) vojsko n, armáda ż
- duński: (1.1) hær w, armé w
- esperanto: (1.1) militistaro
- estoński: (1.1) sõjavägi
- fiński: (1.1) armeija
- francuski: (1.1) armée ż
- hiszpański: (1.1) ejército m; (1.2) tropa ż, soldados m; (1.3) mili ż, servicio militar m
- indonezyjski: (1.1) tentara, angkatan bersenjata
- japoński: (1.1) 軍隊 (guntai)
- kataloński: (1.1) exèrcit m
- kazachski: (1.1) әскер
- koreański: (1.1) 군대
- litewski: (1.1) armija ż, kariuomenė ż
- łaciński: (1.1) exercitus
- łotewski: (1.1) armija ż
- niderlandzki: (1.1) leger n
- niemiecki: (1.1) Armee ż, Heer n, Militär n, Streitkräfte ż lm, Streitmacht ż; (1.2) Heer n; (1.3) Militärdienst m
- norweski (bokmål): (1.1) hær m
- nowogrecki: (1.1) στρατός m, στράτευμα n
- portugalski: (1.1) exército m
- rosyjski: (1.1) армия ż
- rumuński: (1.1) armată ż
- słowacki: (1.1) vojsko n, armáda ż
- słoweński: (1.1) vojska ż, armada ż
- szkocki: (1.1) airmie
- szwedzki: (1.1) armé w
- turecki: (1.1) ordu
- tybetański: (1.1) རུ་པ, དཔུང༌
- ukraiński: (1.1) військо n, армія ż
- węgierski: (1.1) hadsereg, katonaság
- wietnamski: (1.1) quân đội
- wilamowski: (1.1) draowa
- włoski: (1.1) esercito m, truppe lm ż, armata ż; (1.2) soldati lm m, truppe lm ż; (1.3) servizio militare m, naia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.