armata (język polski)

armata (1.1)
wymowa:
IPA: [arˈmata], AS: [armata]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. działo o długiej lufie; zob. też armata w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nam strzelać nie kazano. – Wstąpiłem na działoI spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) armatohaubica / haubicoarmatalufa armaty • strzelać z armaty • bateria armat
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) działo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) lufa, laweta
wyrazy pokrewne:
przym. armatni
rzecz. armator mos
związki frazeologiczne:
wytoczyć ciężkie armaty • gdy idziesz zabijać muchę, nie zabieraj ze sobą armaty
etymologia:
wł.[2] < łac. armata[3]uzbrojona
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Mickiewicz: Reduta Ordona.
  2. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „armata” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.

armata (język włoski)

wymowa:
IPA: /ar.'ma.ta/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. armia, wojsko
(1.2) mar. flota (wojenna)
odmiana:
(1.1-2) lp armata; lm armate
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) corpo d'armatakorpus
(1.2) armata navaleflota wojenna
synonimy:
(1.2) flotta, marina da guerra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arma ż, armamento m, armato m, armatore m, armatura ż, armo m
czas. armare, armarsi
przym. armato
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. armare
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.