kazać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkazaʨ̑], AS: [kazać] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni modalny

(1.1) wydać rozkaz zrobienia czegoś

(1.2) wydać polecenie

(1.3) przest. głosić kazanie

odmiana:

(1.1-3) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kazać
czas teraźniejszy		każę	każesz	każe	każemy	każecie	każą
czas przeszły	m	kazałem	kazałeś	kazał	kazaliśmy	kazaliście	kazali
	ż	kazałam	kazałaś	kazała	kazałyśmy	kazałyście	kazały
	n	kazałom	kazałoś	kazało
tryb rozkazujący		niech każę	każ	niech każe	każmy	każcie	niech każą
pozostałe formy czas przyszły m będę kazał, będę kazać będziesz kazał, będziesz kazać będzie kazał, będzie kazać będziemy kazali, będziemy kazać będziecie kazali, będziecie kazać będą kazali, będą kazać ż będę kazała, będę kazać będziesz kazała, będziesz kazać będzie kazała, będzie kazać będziemy kazały, będziemy kazać będziecie kazały, będziecie kazać będą kazały, będą kazać n będę kazało, będę kazać będziesz kazało, będziesz kazać będzie kazało, będzie kazać czas zaprzeszły m kazałem był kazałeś był kazał był kazaliśmy byli kazaliście byli kazali byli ż kazałam była kazałaś była kazała była kazałyśmy były kazałyście były kazały były n kazałom było kazałoś było kazało było forma bezosobowa czasu przeszłego kazano tryb przypuszczający m kazałbym, byłbym kazał kazałbyś, byłbyś kazał kazałby, byłby kazał kazalibyśmy, bylibyśmy kazali kazalibyście, bylibyście kazali kazaliby, byliby kazali ż kazałabym, byłabym kazała kazałabyś, byłabyś kazała kazałaby, byłaby kazała kazałybyśmy, byłybyśmy kazały kazałybyście, byłybyście kazały kazałyby, byłyby kazały n kazałobym, byłobym kazało kazałobyś, byłobyś kazało kazałoby, byłoby kazało imiesłów przymiotnikowy czynny m każący, niekażący ż każąca, niekażąca każące, niekażące n każące, niekażące imiesłów przysłówkowy współczesny każąc, nie każąc rzeczownik odczasownikowy kazanie, niekazanie

przykłady:

(1.1) Kazali strzelać, więc strzeliłem.

(1.2) Mama kazała mi natychmiast przyjść do domu.

składnia:

(1.1-2) kazać + bezokolicznik^[1]

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kazalnica ż, kazanie n

czas. rozkazać dk., rozkazywać ndk., skazać dk., skazywać ndk., zakazać dk., zakazywać ndk.

przym. kazalniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) order; (1.2) tell; (1.3) preach
• arabski: (1.3) خطب
• chiński standardowy: (1.2) 叫 (jiào)
• duński: (1.1) beordre, befale
• esperanto: (1.1) ordoni; (1.2) ordoni
• jidysz: (1.1) לאָזן (lozn); (1.2) לאָזן (lozn)
• niderlandzki: (1.1) opdragen, zeggen, bevelen
• rosyjski: (1.1) нака́зывать, прика́зывать, ука́зывать, велеть; (1.2) нака́зывать; (1.3) пропове́довать
• ukraiński: (1.1) наказувати

źródła: