strzelić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsṭʃɛlʲiʨ̑], AS: [sṭšelʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. strzelać)

(1.1) aspekt dokonany od: strzelać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		strzelić
czas przyszły prosty		strzelę	strzelisz	strzeli	strzelimy	strzelicie	strzelą
czas przeszły	m	strzeliłem	strzeliłeś	strzelił	strzeliliśmy	strzeliliście	strzelili
	ż	strzeliłam	strzeliłaś	strzeliła	strzeliłyśmy	strzeliłyście	strzeliły
	n	strzeliłom	strzeliłoś	strzeliło
tryb rozkazujący		niech strzelę	strzel	niech strzeli	strzelmy	strzelcie	niech strzelą
pozostałe formy czas zaprzeszły m strzeliłem był strzeliłeś był strzelił był strzeliliśmy byli strzeliliście byli strzelili byli ż strzeliłam była strzeliłaś była strzeliła była strzeliłyśmy były strzeliłyście były strzeliły były n strzeliłom było strzeliłoś było strzeliło było forma bezosobowa czasu przeszłego strzelono tryb przypuszczający m strzeliłbym, byłbym strzelił strzeliłbyś, byłbyś strzelił strzeliłby, byłby strzelił strzelilibyśmy, bylibyśmy strzelili strzelilibyście, bylibyście strzelili strzeliliby, byliby strzelili ż strzeliłabym, byłabym strzeliła strzeliłabyś, byłabyś strzeliła strzeliłaby, byłaby strzeliła strzeliłybyśmy, byłybyśmy strzeliły strzeliłybyście, byłybyście strzeliły strzeliłyby, byłyby strzeliły n strzeliłobym, byłobym strzeliło strzeliłobyś, byłobyś strzeliło strzeliłoby, byłoby strzeliło imiesłów przymiotnikowy przeszły m strzelony, niestrzelony strzeleni, niestrzeleni ż strzelona, niestrzelona strzelone, niestrzelone n strzelone, niestrzelone imiesłów przysłówkowy uprzedni strzeliwszy rzeczownik odczasownikowy strzelenie, niestrzelenie

przykłady:

(1.1) Próbowała kluczyć niezdarnie. Żołnierz strzelił i Rachela zatrzymała się^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Strzelce nmos, postrzał mrz, strzelanie n, strzelec mos, Strzelec mos, strzał m, strzałka ż, strzelnica ż, strzelanie n, strzelenie n, strzelanina ż

czas. strzelać ndk., wystrzeliwać ndk.

przym. strzelecki, strzelnicowy

związki frazeologiczne:

strzelić z rogala

etymologia:

prasł. *strěliti → wypuszczać strzałę używając łuku lub kuszy < czas. odrzecz. od prasł. *strěla^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: strzelać

• białoruski: (1.1) стрэльнуць

źródła: