żołnierz (język polski)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈʒɔwʲɲɛʃ], AS: [žou̯ʹńeš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.; lm [ˈʒɔwɲɛʒɛ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. członek sił zbrojnych państwa; zob. też żołnierz w Wikipedii; zob. też żołnierz w Encyklopedii staropolskiej
- (1.2) przen. szeregowy członek organizacji przestępczej
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) ekol. członek podkasty robotnic wyspecjalizowany w obronie kolonii, o rozwiniętym organie ataku i obrony[1]
- odmiana:
- (1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żołnierz żołnierze dopełniacz żołnierza żołnierzy celownik żołnierzowi żołnierzom biernik żołnierza żołnierzy narzędnik żołnierzem żołnierzami miejscownik żołnierzu żołnierzach wołacz żołnierzu żołnierze - przykłady:
- (1.1) Kasi bardzo podoba się ten wysoki żołnierz.
- (1.1) Jako wilnianka z urodzenia podczas okupacji była łączniczką i żołnierzem AK[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żołnierz polski / niemiecki / francuski / … • żołnierz piechoty / marynarki / wojsk rakietowych / … • żołnierz zawodowy / poborowy / z poboru
- synonimy:
- (1.1) wojskowy; pot. wojak; pejor. żołdak
- antonimy:
- (1.1) cywil
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) sołdat, weteran, wiarus, poborowy, najemnik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żołnierszczyzna ż
- forma żeńska żołnierka ż
- zdrobn. żołnierzyk m
- przym. żołnierski
- związki frazeologiczne:
- Grób Nieznanego Żołnierza • żołnierz częstochowski
- etymologia:
- niem. Söldner[3][4]
- źródłosłów dla białor. жаўнер
- uwagi:
- zob. też żołnierz w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) soldier
- arabski: (1.1) جندي m (ǧundīy)
- baskijski: (1.1) soldadu
- białoruski: (1.1) салдат m, жаўнер m, баец m, ваеннаслужачы m, воін m
- bułgarski: (1.1) войник m
- chorwacki: (1.1) vojnik m
- duński: (1.1) soldat w
- esperanto: (1.1) militisto, soldato
- farerski: (1.1) hermaður m
- fiński: (1.1) sotilas
- francuski: (1.1) soldat m
- grenlandzki: (1.1) sakkutooq
- hebrajski: (1.1) חיל m (chajal)
- hindi: (1.1) सिपाही m (sipāhī)
- hiszpański: (1.1) soldado m
- interlingua: (1.1) combattente
- islandzki: (1.1) hermaður m
- japoński: (1.1) 兵 (へい, hei), 兵士 (へいし, heishi)
- jidysz: (1.1) זעלנער m (zelner), סאָלדאַט m (soldat)
- karaimski: (1.1) йаван, йавцы
- kataloński: (1.1) soldat m
- litewski: (1.1) kareivis m
- łaciński: (1.1) mīles m
- nepalski: (1.1) सिपाही (sipāhī)
- niderlandzki: (1.1) soldaat m
- niemiecki: (1.1) Soldat m
- nowogrecki: (1.1) στρατιώτης m, φαντάρος m
- paszto: (1.1) سپاه
- portugalski: (1.1) soldado m
- rosyjski: (1.1) солдат m
- rumuński: (1.1) soldat m, voinic m
- sanskryt: (1.1) आयुधिक
- serbski: (1.1) војник m
- slovio: (1.1) voiak (воиак)
- słowacki: (1.1) vojak m
- sycylijski: (1.1) surdatu m
- szwedzki: (1.1) soldat w
- tahitański: (1.1) faʻehau
- turecki: (1.1) asker
- ukraiński: (1.1) солдат, жовнір m
- węgierski: (1.1) katona
- wilamowski: (1.1) drow m, drōw m
- włoski: (1.1) soldato m
- źródła:
- ↑ Ewa Pyłka-Gutowska, Ekologia z ochroną środowiska, Wydawnictwo Oświata, Warszawa 1999, ISBN 83-85394-65-6, s. 36.
- ↑ O nich warto pamiętać. Helena Pasierbska
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.