okupacja (język polski)
okupacja (1.2) ratusza
- wymowa:
- IPA: [ˌɔkuˈpaʦ̑ʲja], AS: [okupacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wojsk. polit. przejęcie władzy nad obcym terytorium
- (1.2) tymczasowe zajęcie czegoś dla osiągnięcia zamierzonego celu[1]
- (1.3) czas trwania okupacji (1.1)[1]
- odmiana:
- (1.1-3) deklinacja IIa
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik okupacja okupacje dopełniacz okupacji okupacji / przest. okupacyj[2] celownik okupacji okupacjom biernik okupację okupacje narzędnik okupacją okupacjami miejscownik okupacji okupacjach wołacz okupacjo okupacje - przykłady:
- (1.1) Zachodni Brzeg Jordanu znalazł się pod okupacją Izraela po wojnie sześciodniowej.
- (1.2) W proteście, pielęgniarki z Łodzi prowadzą okupację gabinetu premiera.
- (1.3) Mój dziadek podczas okupacji działał w partyzantce.
- składnia:
- (1.1,2) okupacja + D. • okupacja przez + B.
- kolokacje:
- (1.1) okupacja pokojowa • militarna okupacja • być / znaleźć się / znajdywać się pod okupacją • prowadzić / przeprowadzić / przeprowadzać okupację • przeżyć okupację
- (1.2) organizować / prowadzić / przeprowadzić / przeprowadzać okupację
- (1.3) przeżyć okupację • za okupacji
- synonimy:
- (1.1) zabór, zawładnięcie, zajęcie, niewola
- antonimy:
- (1.1) wyzwolenie, autonomia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. okupant m, okupantka ż
- czas. okupować, okupywać
- przym. okupacyjny
- związki frazeologiczne:
- przeżyliśmy sanację, przeżyjemy i okupację
- etymologia:
- (1.1) łac. occupatio → zabór i łac. occupare → zabrać, zawładnąć, napadać[3]
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- zob. też okupacja (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) occupation, occupancy
- arabski: (1.1) تبوؤ, إحتلال
- azerski: (1.1) işğal etmə
- baskijski: (1.1) okupazio; (1.2) okupazio
- białoruski: (1.1) акупацыя ż
- czeski: (1.1) okupace ż
- duński: (1.1) okkupation w
- francuski: (1.1) occupation ż
- hebrajski: (1.1) הכיבוש
- hiszpański: (1.1) ocupación ż; (1.2) ocupación ż, toma ż
- kataloński: (1.1) ocupació ż
- litewski: (1.1) okupacija ż
- łaciński: (1.1) occupatio ż
- niemiecki: (1.1) Besatzung ż, Okkupation ż
- norweski (bokmål): (1.1) okkupasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) okkupasjon m
- nowogrecki: (1.1) κατοχή ż; (1.2) κατάληψη ż
- portugalski: (1.1) ocupação ż
- rosyjski: (1.1) оккупация ż
- rumuński: (1.1) ocupație
- szwedzki: (1.1) ockupation
- tajski: (1.1) การยึดครองทางทหาร
- turecki: (1.1) işgal
- ukraiński: (1.1) окупація ż
- włoski: (1.1) occupazione ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „okupacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „okupacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.