niewola (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɲɛˈvɔla], AS: [ńevola], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak wolności, suwerenności; zamknięcie
- (1.2) areszt dla żołnierzy drugiej strony podczas wojny
- (1.3) książk. przemożny wpływ
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niewola niewole dopełniacz niewoli niewoli celownik niewoli niewolom biernik niewolę niewole narzędnik niewolą niewolami miejscownik niewoli niewolach wołacz niewolo niewole - przykłady:
- (1.1) Upadek caratu w 1917 r. oraz klęska państw centralnych w listopadzie 1918 r. nie oznaczały likwidacji zagrożenia dla odradzającego się po latach niewoli państwa polskiego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) brać kogoś do niewoli • być w niewoli • dostać się do niewoli
- (1.3) niewola uczuć
- synonimy:
- (1.2) daw. jeństwo, plen, hist. jasyr
- (1.3) zniewolenie
- antonimy:
- (1.1-2) wolność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wola ż, niewolnictwo n, niewolnik m, niewolnica ż, zniewalanie n, zniewolenie n
- czas. niewolić ndk., zniewolić dk.
- przym. wolski, rzad. niewolny
- związki frazeologiczne:
- lepszy chleb z solą z dobrą wolą, niż marcepan z niewolą
- etymologia:
- uwagi:
- Zwykle w lp[2]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bondage, slavery, servitude, o zwierzęciu: captivity; (1.2) captivity
- arabski: (1.1) رق, سبي
- hiszpański: (1.1) esclavitud ż; (1.2) cautiverio m, cautividad ż
- kazachski: (1.1) құлдық, тәуелділік, кіріптарлық; (1.2) тұтқын
- nowogrecki: (1.1) σκλαβιά ż, o zwierzęciu: αιχμαλωσία ż; (1.2) αιχμαλωσία ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) неволя ż, зависимость ż, подчинённость ż, рабство n, кабала ż; (1.2) плен m
- ukraiński: (1.1) неволя ż, залежність ż
- węgierski: (1.1) fogság, rabság; (1.2) hadifogság
- źródła:
- ↑ Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), Jerzy Przybylski, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „niewola” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.