niewola (język polski)

lew w niewoli (1.1)
wymowa:
IPA: [ɲɛˈvɔla], AS: [ńevola], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak wolności, suwerenności; zamknięcie
(1.2) areszt dla żołnierzy drugiej strony podczas wojny
(1.3) książk. przemożny wpływ
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Upadek caratu w 1917 r. oraz klęska państw centralnych w listopadzie 1918 r. nie oznaczały likwidacji zagrożenia dla odradzającego się po latach niewoli państwa polskiego[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) brać kogoś do niewoli • być w niewoli • dostać się do niewoli
(1.3) niewola uczuć
synonimy:
(1.2) daw. jeństwo, plen, hist. jasyr
(1.3) zniewolenie
antonimy:
(1.1-2) wolność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wola ż, niewolnictwo n, niewolnik m, niewolnica ż, zniewalanie n, zniewolenie n
czas. niewolić ndk., zniewolić dk.
przym. wolski, rzad. niewolny
związki frazeologiczne:
lepszy chleb z solą z dobrą wolą, niż marcepan z niewolą
etymologia:
uwagi:
Zwykle w lp[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), Jerzy Przybylski, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niewola” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.