wola (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvɔla], AS: [vola]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdolność człowieka do świadomego kontrolowania, kierowania swoim postępowaniem
- (1.2) chęć zaistnienia jakiegoś stanu
- (1.3) daw. wolność
- (1.4) daw. wieś, która korzystała z pewnych swobód
rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna
- (2.1) M. i B. lm od wole
przymiotnik, forma fleksyjna
- (3.1) ż od woli
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wola wole dopełniacz woli woli celownik woli wolom biernik wolę wole narzędnik wolą wolami miejscownik woli wolach wołacz wolo wole - przykłady:
- (1.2) Z wolą waszą się zgadza, co ja tylko czynię. • Moja wola bez waszéj byłaby zwodniczą; • Moja wolą to będzie, co rodzice życzą[1].
- (2.1) Wola u ptaków służą do gromadzenia i przenoszenia pokarmu.
- (2.1) U tych kobiet można spostrzec wola, czyli powiększone gruczoły tarczowe.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dobra / silna / słaba / zła wola • oświadczenie woli
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) bezwolność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wola ż, samowolka ż, wolność ż, niewola ż
- zdrobn. wólka
- czas. woleć ndk., niewolić ndk., wolno niewłaśc.
- przym. wolski
- związki frazeologiczne:
- (1.1) do woli • hartować wolę • mimo woli • ostatnia wola • wola boska • wolna wola
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) will
- arabski: (1.1) إرادة
- baskijski: (1.1) nahi
- białoruski: (1.1) воля ż; (1.2) воля ż; (1.3) воля ż
- czeski: (1.1) vůle ż
- duński: (1.1) vilje w; (1.2) vilje w
- esperanto: (1.1) volo
- francuski: (1.1) volonté
- hiszpański: (1.1) voluntad ż
- interlingua: (1.1) voluntate
- jaćwieski: (1.1) łausa
- japoński: (1.1) 意志
- jidysz: (1.1) ווילן m (wiln)
- kataloński: (1.1) voluntat
- koreański: (1.1) 의지
- niemiecki: (1.1) Wille m; (1.4) Weiler m
- norweski (bokmål): (1.1) vilje m
- norweski (nynorsk): (1.1) vilje m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) vontade
- rosyjski: (1.1) во́ля ż; (1.2) во́ля ż, жела́ние n; (1.3) во́ля ż
- sanskryt: (1.1) (dobra wola) अनुकूलता
- szwedzki: (1.1) vilja w
- ukraiński: (1.1) воля ż
- węgierski: (1.1) akarat
- włoski: (1.1) volontà
- źródła:
- ↑ Antoni Karśnicki „Dwaj bracia we Włoszech, Powieść rycerska” w: „Pisma”, t. I, drukiem Piotra Poillera, Lwów 1832, s. 149
wola (język staro-wysoko-niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) dobrze
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staro-wysoko-niemiecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.