swój (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [sfuj], AS: [sfui ̯], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
zaimek dzierżawczy[1]
- (1.1) należący do wykonawcy czynności
- (1.2) pot. t. w użyciu rzeczownikowym: należący do tej samej grupy
- (1.3) pot., w użyciu przymiotnikowym, zwykle w m: mający dobre cechy
- odmiana:
- (1.1-3) odmiana analogiczna jak mój i twój; opis polskich zaimków na stronie aneksu
- przykłady:
- (1.1) Czerwony Kapturek codziennie odwiedzała swoją babcię.
- (1.2) Wpuśćcie go, ja go znam, on jest swój.
- (1.3) Jerzy znów stawia piwo, to jest swój chłop!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) własny
- (1.2) swojak
- (1.3) równy, fajny
- antonimy:
- (1.2) obcy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. swojak m, swojaczka ż, swojskość ż, swoistość ż, swoje n
- przym. swojski, swoisty, swoje
- zaim. swoja
- związki frazeologiczne:
- robić swoje • wyjść na swoje • być na swoim • mieć swoje pięć minut • wtrącać swoje trzy grosze • otworzyć swoje serce
- etymologia:
- uwagi:
- Zaimki mój, twój nie są pełnymi zamiennikami zaimka „swój”[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) his (own), her (own), its (own), their (own)
- baszkirski: (1.1) үҙ
- białoruski: (1.1) свой; (1.2) свой, свойскі
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) свой; (1.2) свой, свойскі
- dolnołużycki: (1.1) swój
- duński: (1.1) sin
- esperanto: (1.1) sia
- estoński: (1.1) oma
- francuski: (1.2) (np. dla liczby pojedyńczej) le/la/les mien/ne/-s, tien, sien (1.3) mon/ton/son
- górnołużycki: (1.1) swój
- islandzki: (1.1) sinn
- japoński: (1.1) 自分の (じぶんの, jibun no), その (sono)
- jidysz: (1.1) זײַן (zajn)
- kaszubski: (1.1) swój
- łaciński: (1.1) suus
- niderlandzki: (1.1) eigen
- niemiecki: (1.1) sein (eigen-), ihr (eigen-)
- rosyjski: (1.1) свой
- rumuński: (1.1) său
- slovio: (1.1) svoi (свои)
- staronordyjski: (1.1) sinn
- szwedzki: (1.1) sin
- ukraiński: (1.1) свій
- włoski: (1.1) (nieosobowo) proprio; (odmiennie) mio, tuo, suo, nostro, vostro, loro
- źródła:
- ↑ Dawniej zaimek zwrotno-dzierżawczy. Zob. Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 10/1901, s. 149.
- ↑
Porada „mój i swój” w: Poradnia językowa PWN.
swój (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek dzierżawczy
- (1.1) swój
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
swój (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek dzierżawczy
- (1.1) swój
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.