swoje (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsfɔjɛ], AS: [sfoi ̯e], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. to, co jest czyjąś własnością albo komuś należy się[1]
- (1.2) pot. czyjeś własne zdanie, własna racja[1]
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) lp M., B. i W., n oraz lm M., B. i W., nmos od: swój
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik swoje swoje dopełniacz swojego swoich celownik swojemu swoim biernik swoje swoje narzędnik swoim swoimi miejscownik swoim swoich wołacz swoje swoje - (2.1) zob. swój
- przykłady:
- (1.1) Bo macie swoje za uszami i musicie to naprawić. To samo tyczy się moich zawodników, jeśli chcemy utorować sobie tę drogę[2].
- (1.2) Nie mydl mi oczu, ja tam swoje wiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. swojskość ż, swoistość ż, swojak m, oswajanie n, przyswajanie n
- czas. oswajać, oswoić, przyswajać, przyswoić
- przym. swój, swojski, swoisty
- przysł. swojsko, swoiście
- zaim. swój
- związki frazeologiczne:
- chłop swoje, diabeł swoje / pop swoje, czort swoje • dostać za swoje • dziad swoje, baba swoje • mieć swoje lata • mieć swoje za uszami • po swojemu • postawić na swoim • powiedzieć swoje • pójść na swoje • walczyć o swoje • wiedzieć swoje • wyjść na swoje / wychodzić na swoje • wrócić na swoje • robić swoje : przysłowie każdy na swoje koło wodę ciągnie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: swój
- źródła:
- 1 2 Hasło „swoje” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Complete anarchie in Alkmaar, artykuł ze strony DePers.nl z 30 marca 2008 r., tłumaczenie.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.