racja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈraʦ̑ʲja], AS: [racʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) słuszność, prawda
- (1.2) najczęściej w liczbie mnogiej argument, stanowisko
- (1.3) określona ilość substancji
wykrzyknik
- (2.1) zgoda
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik racja racje dopełniacz racji racji / przest. racyj[1] celownik racji racjom biernik rację racje narzędnik racją racjami miejscownik racji racjach wołacz racjo racje - przykłady:
- (1.2) Aby proces był sprawiedliwy, sąd musi wysłuchać racji obu stron.
- (2.1) Racja, tu się pomyliłem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć rację
- (1.3) racja żywnościowa
- synonimy:
- (1.3) porcja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. racjonować ndk.
- przym. racjonalny
- związki frazeologiczne:
- z racji
- etymologia:
- (1.1) łac.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) reg
- angielski: (1.2) point; (1.3) ration
- bułgarski: (1.3) дажба ż
- chiński standardowy: (1.1) 道理 (dàolǐ); (1.2) 道理 (dàolǐ)
- duński: (1.1) ret w; (1.3) ration w
- francuski: (1.1) raison ż; (1.2) raison ż
- jidysz: (1.1) t. גערעכט (gerecht); (2.1) גערעכט (gerecht)
- litewski: (1.1) teisybė; (1.3) davinys
- niemiecki: (1.1) Recht n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) правота ż, правда ż, истина ż; (1.3) паёк m, рацион m, порция ż
- wilamowski: (1.1) racht
- źródła:
- ↑
Hasło „racja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 14.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.