słuszność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) trafny, właściwy pogląd czy sprawa

(1.2) zgodność z prawdą

(1.3) uzasadniona opinia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bezbłędność, bezstronność, celność, dorzeczność, godziwość, gramatyczność, nienaganność, niezawodność, odpowiedniość, optymalność, stosowność, trafność, użyteczność, właściwość, zręczność

(1.2) fakt, nieomylność, obiektywizm, prawda, pewność, prawidłowość, praworządność, regularność, reguła, sprawiedliwość, zgodność

(1.3) adekwatność, celowość, odpowiedniość, poprawność, potrzeba, pożyteczność, przydatność, racja, racjonalność, rzeczowość, sensowność, uczciwość, umotywowanie, uzasadnienie, ważność, zasadność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. słuszny

przysł. słusznie

wykrz. słusznie

związki frazeologiczne:

czyja butelka większa, ten ma słuszność

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) advisability, correctness; (1.2) equitability, equity, justness, righteousness; (1.3) validity
• kaszubski: (1.1) słësznosc; (1.2) słësznosc, prawò n, prôwda ż; (1.3) słësznosc
• łaciński: (1.1) aequitas ż

źródła: