zręczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wysoka sprawność fizyczna, zwinność
- (1.2) umiejętność taktownego postępowania
- (1.3) daw. gw. (Warszawa) okazja[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zręczność zręczności dopełniacz zręczności zręczności celownik zręczności zręcznościom biernik zręczność zręczności narzędnik zręcznością zręcznościami miejscownik zręczności zręcznościach wołacz zręczności zręczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) mieć zręczność[1]
- synonimy:
- (1.1) sprawność
- antonimy:
- (1.2) niezręczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. zręczny
- przysł. zręcznie, z rąsi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dexterity, adroitness, sleight, handiness, facility, craft
- bułgarski: (1.1) похватност ż
- francuski: (1.1) agilité ż, prestesse ż, habileté ż
- hiszpański: (1.1) agilidad ż, habilidad ż
- interlingua: (1.1) agilitate, dexteritate, habilitate
- islandzki: (1.1) fimi ż
- niemiecki: (1.1) Geschicklichkeit ż, Geschick n
- pali: (1.1) dakkha
- sanskryt: (1.1) दक्षता ż
- tybetański: (1.1) ཐབས
- węgierski: (1.1) ügyesség
- włoski: (1.1) destrezza ż, agilità ż, abilità ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.