bezstronność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest bezstronne, kto jest bezstronny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bezstronność dopełniacz bezstronności celownik bezstronności biernik bezstronność narzędnik bezstronnością miejscownik bezstronności wołacz bezstronności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) obiektywność, neutralność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bezstronny
- przysł. bezstronnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) impartiality, candor, candour, evenness
- arabski: (1.1) عدل m
- duński: (1.1) upartiskhed w, habilitet w
- francuski: (1.1) impartialité ż
- hiszpański: (1.1) imparcialidad ż
- interlingua: (1.1) impartialitate
- japoński: (1.1) 公平(こうへい), 中立
- jidysz: (1.1) גערעכטיקייט ż, יושר m
- norweski (bokmål): (1.1) upartiskhet m/ż, habilitet m
- norweski (nynorsk): (1.1) habilitet m
- pali: (1.1) majjhattatā ż
- szwedzki: (1.1) opartiskhet w, oväld w, objektivitet w
- ukraiński: (1.1) безсторонність ż
- węgierski: (1.1) pártatlanság
- włoski: (1.1) imparzialità ż, equità ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.