prawidłowość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co prawidłowe; cecha tych, którzy są prawidłowi
- (1.2) regularne występowanie jakichś zjawisk zgodnie z określoną regułą
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prawidłowość prawidłowości dopełniacz prawidłowości prawidłowości celownik prawidłowości prawidłowościom biernik prawidłowość prawidłowości narzędnik prawidłowością prawidłowościami miejscownik prawidłowości prawidłowościach wołacz prawidłowości prawidłowości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) prawidłowość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) prawo, reguła, zasada
- antonimy:
- (1.1) nieprawidłowość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- (1.1) poprawność
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prawidło n
- przym. prawidłowy
- przysł. prawidłowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. prawidłowy + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.2) рэгулярнасць ż
- francuski: (1.2) régularité ż
- kataloński: (1.2) regularitat ż
- rosyjski: (1.2) регулярность ż
- ukraiński: (1.2) регулярність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.