prawidło (język polski)
- wymowa:
- IPA: [praˈvʲidwɔ], AS: [pravʹidu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przest. zasada, przepis, norma zapewniająca prawidłowość czegoś
- (1.2) rzem. przyrząd służący do utrzymywania pierwotnego kształtu przedmiotów, np. butów, kapeluszy itp.
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prawidło prawidła dopełniacz prawidła prawideł celownik prawidłu prawidłom biernik prawidło prawidła narzędnik prawidłem prawidłami miejscownik prawidle prawidłach wołacz prawidło prawidła - przykłady:
- składnia:
- (1.1) przeważnie w lm
- kolokacje:
- (1.1) prawidła gramatyczne • prawidła ortograficzne / pisowni • trzymać się prawideł • ujmować w prawidła
- synonimy:
- (1.1) norma
- (1.2) forma, szablon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. prawidłowy, prawy
- rzecz. prawidłowość ż
- przysł. prawidłowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) norm, regulation, rule, precept; (1.2) shoetree / shoe tree
- czeski: (1.1) pravidlo n, předpis m, zásada ż
- francuski: (1.1) précepte; (1.2) embauchoir m
- hiszpański: (1.1) regla ż, norma ż, patrón m; (1.2) horma ż (de zapatero, de sombrero)
- kazachski: (1.1) ереже
- niemiecki: (1.1) Regel; (1.2) Schuhspanner m
- portugalski: (1.1) régua
- sanskryt: (1.1) शासन
- słowacki: (1.1) pravidlo n, predpis m, zásada ż
- ukraiński: (1.1) правило n
- węgierski: (1.2) sámfa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.